„Należy pamiętać, że komik płacze śmiechem.”

„Śmiech jest bronią ofensywną, płacz – defensywną.”

„Śmiech i kpiny to niejednokrotnie płacz mędrca.”

„Każda rozpacz może zmienić się w radość, płacz w śmiech, niezgoda w zgodę.”

„Trudniej jest rozśmieszyć publiczność niż zmusić ją do łez, no chyba że ma płakać ze śmiechu.”

„Ze śmiechem należy się obchodzić ostrożnie: jest zaraźliwy.”

„Jeśli publiczność filmowa wyraża swoje uczucia poprzez śmiech czy poprzez płacz, to jest to zawsze bardzo dobre rozwiązanie.”

„Tak się już jakoś porobiło, że kiedy płaczę przed kamerą, bo tak mi każe scenariusz, to wychodzi z tego taki ni to śmiech, ni to płacz. Wygląda to tak, jakbym w smutnej scenie nagle dostał głupawki i zaczął chichotać. Trochę mi wstyd oglądać siebie potem na ekranie. Natomiast jeśli pytasz, czy zdarza mi się płakać, oglądając filmy, to raczej nie. Jeśli już, to rzadko. Nie pamiętam, kiedy mi się to przydarzyło ostatnim razem.”

„Marek Kondrat zagrał tak, że wszyscy płakali ze śmiechu. To rzeczywiście najśmieszniejsza scena w filmie, którą od dawna chciałem nakręcić.”

„Zanim spłoniesz na stosie, o warszawska chwało,
Zawiążą twoje usta, ręce będą pętać.
Przyjaciele – to wszystko co nam pozostało –
Żałować. Płakać? – płakać. Pamiętać?”