„Dialog należałoby rozpocząć od rozmowy z samym sobą, od uznania swoich wad, zalet, pogodzenia się z samym sobą i uznania własnych potrzeb. Dopiero potem można prowadzić dialog z innymi.”

„Dialog oznacza, że ludzie wyszli z kryjówek, zbliżyli się do siebie, rozpoczęli wymianę zdań. Początek dialogu – wyjście z kryjówki – jest już dużym wydarzeniem. Trzeba się wychylić, przekroczyć próg, wyciągnąć rękę, znaleźć wspólne miejsce do rozmowy.”

„Ulegać własnej pożądliwości to pogardzać samym sobą; ujawniać swoje wady to godzić się na poniżenie; być sługą własnego języka to lekceważyć samego siebie.”

„Najbardziej męczą dialogi z sobą i monologi innych.”

„Soba była jedyną o-sobą, z którą Dziunia prowadziła uczciwy dialog. Tak to jest, kiedy ma się tajemnice.”

„Nie należy pisać dla innych, lecz dla siebie samego.”

„Nie należę do osób, które trwają w ułudzie, że artysta żyje dla siebie. Artysta bezwzględnie tworzy dla innych i musi przeglądać się w oczach odbiorcy. Zależy mi na tym, żeby się skomunikować z drugim człowiekiem i prowadzić dialog. Natomiast w ogóle nie zależy mi na tym, żeby być w gazetach.”

„Innych kopiować należy, ale kopiować samego siebie – to tragiczne.”

„Sądzę, że dialog z Żydami jest mimo wszystko łatwiejszy niż dialog z muzułmanami. Łatwiejszy dlatego, że mamy ze sobą znacznie więcej wspólnego. Nasze drogi rozchodzą się i podkreślamy własną odrębność, także dlatego, że jesteśmy bardzo sobie bliscy.”

„Jeżeli chce się coś zmienić w otoczeniu, trzeba skupić się na sobie i zacząć od siebie. Takie pogodzenie się z samym sobą zmienia postrzeganie nas przez innych. Można przestać być dla nich wrogiem, a stać się wzorem.”