„Jak pan robi to, Wasza Ekscelencjo
Że po każdej nienawidzą Cię stronie?”

„Nienawidzę tych gości. Nienawidzimy się nawzajem. Czasem wchodzimy do naszego czarnego cadillaca i robimy objazd po naszych chatach. Jesteśmy jak konkurujące gangi.”

„Zło to nie zdarzenie, które cię spotyka, lecz to, co robisz z tym zdarzeniem.”

„Jeżeli ludzie próbują cię zabić, to znaczy, że robisz coś, jak należy.”

„To co tu jeszcze robisz, co? Na chuj wciąż tu jesteś?
– Bo mnie nie zniechęcisz, Lucy, choćbyś robiła i mówiła nie wiem co. Nie zostawię cię.”

„Paryż jest to wszystko, co chcesz – możesz się bawić, nudzić, śmiać, płakać, wszystko robić, co Ci się podoba i nikt na Cię nie spojrzy, bo tutaj tysiące toż samo czyniących co Ty i każdy swoją drogą…”

„Każdy z nas stworzony jest do tego, co robi.”

„Nie sądzisz, że życie jest i tak przygnębiające? Po co robić zdjęcia, które w przyszłości doprowadzą cię do łez?”

„Ej wy
ludzie psy
mokra wasza sierść
ej będziemy dziś
smutek łyżkami jeść
ej wy
ludzie psy
brudna wasza maść
ej będziemy dziś
spokój ludziom kraść

kundle odmieńcy
śmieci wariaci
obywatele degeneraci
ej duszy podpalacze
róbmy dym”

„Przerobiłem taki ciężki okres mojego życia i on się jeszcze nie skończył. Kiedy okazuje się, że wszystkie rzeczy w które wierzysz, na które stawiasz i tak dalej, robią cię po prostu w chuja… i ludzie którym ufasz też robią cię w chuja… dochodzisz do punktu w którym po prostu nie chce ci się do tego wszystkiego lgnąć. Tak jak wspominałem kiedyś w naszej rozmowie – ja uciekam od popularności i tego wszystkiego. Wolę spokojne życie, wolę miejsca takie jak to, gdzie mogę sobie przyjechać i jestem tutaj jak każdy inny, jestem tutaj jak uczestnik i jako osoba z którą można normalnie pogadać, wypić piwo, zapytać o wszystko. Z drugiej strony mogę wystąpić jako ja i ci ludzie, którzy są mi równi bawią się razem ze mną. Myślę, że to jest bardzo fajne.”