„Ludzkości nie ma: są tylko typy dwunożne tak od siebie różne jak słonie i żyrafy. A jeśli jednolita ludzkość będzie kiedyś istnieć, to w formie takiego mechanizmu, który niczym się nie będzie różnił od ula albo mrowiska.”

„Ludzkość? To abstrakcja. Zawsze istnieli i będą istnieli tylko ludzie.”

„Historia uczy, że ludzkość niczego się z niej nie nauczyła.”

„Ale ludzkość przeciętna ma tylko dwie drogi: od ołtarza do szynku, lub na odwrót. Jeśli katolicyzm, protestantyzm, mahometanizm, buddyzm – nie są już świątyńmi ludzkości, budujmy nową.
Ludzkość bez świątyni istnieć nie może.”

„Bez miłości ludzkość nie mogłaby istnieć ani jednego dnia.”

„Polska istnieć będzie, bo istnienie jej dla postępu ludzkości nie tylko jest potrzebnym, ale i koniecznym.”

„Dlaczego tak jest, że to wszystko jest, a nie jest tak, że nie ma niczego? (…) Sądzę, że za tak cudownie precyzyjnym mechanizmem, jakim jest Wszechświat, stoi jakaś potężna inteligencja i zapewne mechanizm ten po coś istnieje, ale wszystko to tylko jeden Pan Bóg wie.”

„Nacjonalizm jest chorobą wieku dziecięcego. Ludzkość musi go przejść niczym odrę.”

„Poza sobą i ponad sobą ludzkość otacza mrok i próżnia. Lecz nie jest to pobudka do rozpaczy, lecz wezwanie do twórczego męstwa. Próżnia ta znaczy że ludzkość jest panią swych losów, nieokreśloność nie ma być pojęta jako los nieznany i wszechwładnie rządzący ludzkością, lecz jako zadanie do spełnienia.”

„Nie ma różnych rodzajów życia, jest jedno, a jego źródłem jest Miłość twojego Boga, który bez przerwy rodzi wszechświat i ludzkość.”