„Dziś do Betlejem trzeba nocą iść,
bo Narodzenia Czas wypełnił dni,
tam gdzie stajenka razem z bydlątkami
leży Dzieciąteczko i na sianku śpi.”

„Jedynym czasem, kiedy żona słucha swojego męża jest ten, kiedy on śpi.”

„Czasem nie śpi się z dziwką, na którą ma się ochotę, bo nie śmie się poprosić o wydanie reszty.”

„Koloryt polskich kolęd sprawił, że jako małej dziewczynce długo wydawało mi się, że Pan Jezus urodził się gdzieś w Polsce, w małej stajence na wsi. Pasterze zbudzeni przez aniołów i spieszący do szopy wydawali mi się polskimi parobkami. Boże Narodzenie wydawało mi się bardzo polskim świętem, z grudniowym mrozem, kożuchami, butami i czapami. Byłam zawiedziona dowiedziawszy się, że Pan Jezus przyszedł na świat w dalekim Betlejem, najmniejszym z miast Judy. Kiedy jako dorosła osoba zobaczyłam to miasto wydało mi się nadzwyczajne: zbudowane z białego i różowego kamienia, rozłożone na dwóch zboczach pokrytych winnicami, gajami figowymi, migdałowymi, drzewami granatów i oliwek. Byłam bardzo przejęta odwiedzając bazylikę Narodzenia prowadzącą do Groty Narodzenia. Wzruszyłam się jednak dopiero znajdując polskie akcenty w Palestynie, jak choćby: III i IV stację Drogi Krzyżowej w Jerozolimie, pomnik z płaskorzeźbami Matki Boskiej Częstochowskiej w Tyberiadzie na dziedzińcu kościoła św. Piotra Rybaka wzniesiony w 1945 roku przez żołnierzy 2. Korpusu, wizerunek polskiej Madonny w otoczeniu Mieszka I i Dąbrowki w sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie.”

„Czy wielka jest różnica między grobem a ustępem?
– Nie. Bo jeśli czas tam iść, to trzeba iść.”

„Żyje się życiem na brudno,
Życiem tak trudno się cieszyć dziś.
Pan Bóg podobno już w grudniu
Zasnął na chwilę i ciągle śpi.”

„Są dni, kiedy widać to jak na dłoni,
Jedyne czego dziś od ciebie chcą oni,
Chcą, abyś zgubił sam siebie w pogoni,
Goniąc fikcyjne szczęście, czas swój trwonił.
Są dni, kiedy widać to jak na dłoni,
Jedyne czego dziś od ciebie chcą oni,
Chcą, abyś zgubił sam siebie w pogoni,
Goniąc iluzoryczne szczęście, czas swój trwonił.”

„I leżę już w zbiorowym grobie,
Tym grobie, który kopie czas.”

„grób w którym leży ten
nowego człowieczeństwa Adam
wieńczony będzie kwiatami
z nieznanych dziś jeszcze planet.”

„Chcę cały czas iść do przodu i zmieniać się.”