„Doktryna tomistyczna przeciwnie najzupełniej uznaje, że zmysłowe władze pożądawcze są jednym z istotnych czynników moralności ludzkiej i że wartość moralna naszego postępowania i od nich także w pewnej mierze zależy. Natomiast nie tylko nie widzi w nich pierwszego i głównego czynnika moralności, ale nawet nie przyznaje im równorzędności z rozumem i wolą: uczucia mają w dziedzinie naszego postępowania moralnego podrzędne stanowisko i dopiero pod kierunkiem rozumu i woli winne w nim odgrywać swą rolę.”

— Jacek Woroniecki

Katolickość tomizmu
Źródło: s. 44

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

uczucie , kierunek , rola , wartość , stanowisko , czynnik , główny , natomiast , doktryna , nasi , pierwszy , postępowanie , dziedzina

Jacek Woroniecki Fotografia

Jacek Woroniecki 191

teolog polski, dominikanin 1878–1949

Podobne cytaty

„Zagadnienie przeto o udziale uczuć w moralnym postępowaniu musi być rozwiązane w tym sensie, aby im przyznać właściwe im miejsce. Sentymentalizm przyznaje im za dużo chcąc w nich widzieć nie tylko czynnik istotny, ale i równorzędny z rozumem i wolą, a nieraz i pierwszy, ba, nawet jak u Rousseau jedyny. Przeciwny kierunek stoicki nie tylko tego nie uznaje, ale nie chce przyznać uczuciom nawet roli istotnego składnika życia moralnego, dążąc do usunięcia go zeń, o ile się tylko da. Otóż wznosząc się ponad te jednostronne i ułamkowe rozwiązania, etyka chrześcijańska widzi w uczuciu wprawdzie czynnik istotny, bynajmniej jednak nie pierwszy i nie pierwszorzędny, lecz drugorzędny i jako taki podporządkowany wyższym czynnikom umysłowym. Te ostatnie mają go zaprząc do celów duchowych i przez systematyczne wychowanie nadać mu swe piętno. Na tak drogie romantykom równorzędne traktowanie rozumu, woli i uczucia w etyce chrześcijańskiej nie ma miejsca. Zmysłowe siły zawarte w uczuciowości winny iść pod komendę duchowych mocy człowieka, koncentrujących się w jego umyśle, rozumie i woli.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom I
Źródło: s. 166

„Przyzwyczajenie się do postępowania we wszystkich dziedzinach życia ludzkiego zgodnie w wymaganiami moralności jest tedy głównym zadaniem wychowania.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

W szkole wychowania
Źródło: Czynnik umysłowy cnotach i wadach, s. 141

„Podstawowym prawem naszego życia moralnego, najistotniejszą racją naszego istnienia, jako rozumnych istot stworzonych, jest to powracanie świadomymi aktami rozumu i woli do tego Boga, który nas stworzył dla swej chwały.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolickość tomizmu
Źródło: s. 36

„Jeżeli w takich sprawach, jak zacieranie śladów, od których interpretacji zależy zrozumienie tego, co się stało, jeżeli wobec oczywistych faktów nadzwyczajnego zainteresowania czynników politycznych postępowaniami prokuratury uważa się, że nie było nacisków, to jest coś absolutnie zdumiewającego.”

Włodzimierz Cimoszewicz (1950) polski polityk, premier RP

Źródło: Dominika Wielowieyska, Cimoszewicz: Prokuratura zdumiewa Blidą, „Gazeta Wyborcza”, 7 lipca 2011

„Postępowaniem każdy może dowieść swej wartości, ale nikt nie może być pewien sukcesu. Wartość każdego bowiem zależy od naturalnych uzdolnień, sukces zaś – wyłącznie od okoliczności.”

Wang Chong (27–97)

„Ileż chrząkania w tej naszej moralności.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Czas wiele legalizuje – również w dziedzinie moralności.”

Henry Louis Mencken (1880–1956)

„Wyobraźnia to (…) siła plastyczna ducha ludzkiego, (…) połączenie rozumu z uczuciem.”

Antoni Lange (1862–1929) polski poeta, dramatopisarz i powieściopisarz okresu Młodej Polski, także poliglota i tłumacz

Cytaty z eseistyki
Źródło: Jan Pacławski, „Prace Komisji Historycznoliterackiej”, wydania 39–42, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1978, s. 64.

„Nie może człowiek poddawać się i ulegać pragnieniom i pożądaniom ciała, ale zawsze należy postępować zgodnie z rozumem, który jest najlepszym doradcą.”

Sokrates (-470–-399 p. n. e.)

„Co jest przypadkiem dla naszego niepewnego rozumu, jest zamiarem przewidzianym z góry przez wyższe zrządzenie.”

Jacques-Bénigne Bossuet (1627–1704) francuski teolog katolicki

Źródło: Rozprawa o historii powszechnej, 1681

Pokrewne tematy