„Aktorstwo daje możliwość bycia w miejscu, w którym być może nigdy nie będę. Wcielać się w kogoś, kim nie jestem. I ja lubię, jak reżyserzy nagle wyciągają ze mnie coś spod serca. Czasem sam jestem zaskoczony, że znajdują we mnie jakąś nieznaną mi dotąd siłę, wypruwają ze mnie flaki.”

„Być może dawałem czasem do zrozumienia, że mogę być Jezusem Chrystusem, ale nie zdecydowałem jeszcze ani czym, ani kim jestem.”

„Czasami jestem sfrustrowany, czasami – zadowolony, rzadko – zaskoczony. Ale czas wojny nie jest czasem radości.”

„W czasie II wojny światowej byłam małą dziewczynką i jestem przyzwyczajona do bycia wyzwalaną przez Amerykanów.”

„Nie jestem skromna. Na pewno. Czy jestem pokorna? Nie chcę udawać kogoś, kim nie jestem. Uważam, że jestem zajebistą dziewczyną pod każdym względem. Każdy ma swoje wady. Jestem wybuchowa. Jestem choleryczką. Ale przecież ja śpiewam rocka! Nie mogę być ślamazarna. Muszę być pobudzona cały czas.”

„Aktorstwo daje uczucie, które kocham: że jestem nikim, a jednocześnie wszystkim.”

„Lubię improwizować na planie. Kiedy spotykam reżysera otwartego na takie propozycje, to jestem w niebie.”

„Dobrze byłoby mieć obok siebie kogoś, z kim można czasem porozmawiać, a czasem pomilczeć.”

„Zdenerwowany bądź znerwicowany aktor, na którego reżyser pohukuje, daje jedną trzecią swoich możliwości, a szkoda.”

„Był czas, kiedy ja byłem taki, jaki ty jesteś teraz, ale jaki ja jestem teraz, ty nigdy nie będziesz.”