„Rzeczą wzniosłą jest przyjmować cierpienie z odwagą.”

„Los dał ludziom odwagę znoszenia cierpień.”

„Dać życie to również zgodzić się na cierpienie, przyjmując radość.”

„Jedyną rzeczą, po jakiej poznaję swoje uczucie, jest cierpienie.”

„Od człowieka, którego nie cierpimy, nie lubimy przyjmować upomnień, choćbyśmy wiedzieli, że są dobre.”

„Nie podążaj za minionym cierpieniem. Wszystko, bez względu na to, czy dobre czy złe, jest przeszłością i już odeszło. Nie uprzedzaj przyszłego cierpienia. Bez względu na to, jakie cierpienie maże ci się teraz przytrafić, nie ulegaj mu, lecz nieustannie rozwijaj odwagę.”

„Tak więc równie chętnie masz przyjmować cierpienie, jak i radość (…). Tak samo pragnę przyjmować z Twojej ręki dobro i zło, słodycz i gorycz, radość i smutek i za wszystko, co mnie spotyka, Tobie dziękować.”

„Ale cywilizacji nie buduje się dając po palcach niesfornym uczniom. Powstają one z konfrontacji idei, z krwi ducha, z cierpienia i odwagi.”

„Najbardziej autentyczną rzeczą w nas jest nasza zdolność do tworzenia, przezwyciężania, wytrwania, przemiany, kochania i bycia większymi niż nasze cierpienie.”

„Pokutnice mają cierpieć w każdej chwili życia. Lgnąć, wyrywać się i biec ku cierpieniu, pokucie i umartwieniu. Prosić Pana Jezusa o krzyż, oddać Mu się, przyjmować wszelkiego rodzaju gorycze, męki, pustki, ogołocenie od Boga, stworzeń i całej natury. A to, co innym sprawia radość i ulgę, dla nas niech się stanie cierpieniem.”