„Kto chce rozpoznać mędrca, sam musi być mądry.”

„Prosty lud oszukiwany jest przez mądrzejszych wymysłem wiary w Boga na swoje uciemiężenie; tego samego uciemiężenia broni jednak lud, w taki sposób, że gdyby mędrcy chcieli prawdą wyzwolić lud z tego uciemiężenia, zostaliby zdławieni przez sam lud.”

„Nie wszyscy są tacy mądrzy, aby patrzyli jedynie na charakter; zresztą nawet mędrcy radzi są, jeśli w osobie żony przymioty duchowe łączą się z urodą.”

„Fałszywego pisarza łatwo poznać po jego pragnieniu pokazania, jakim to jest wielkim mędrcem, a właściwie – o ile jest mądrzejszy od czytelnika.”

„Mędrzec, sobie pan prawdziwy,
Co depce swoje żądze, odrzuca zaszczyty,
Sam dla siebie całością, jak kula wymierną.
Nie ma gdzie słabizny, o którą zaczepia
Zła Fortuna, co bije zawdy we wadliwe…”

„Ten, kto wymyślił piwo, był mędrcem.”

„Święty (mędrzec) znajduje się ponad (ludem), ale lud nie (odczuwa) jego ciężaru.
Święty (mędrzec) znajduje się na przedzie, ale lud nie czuje się przez to urażony.”

„Nie wystarczy dużo wiedzieć, aby być mędrcem.”

„Mędrcy głoszą, że prawda to powątpiewanie.”

„Ludzi jest wielu, mędrców mało.”