„Może masz pan słuszność, że rozumem kobiety jest miłość. Ale nawet pod groźbą nierozumu kochać nie umiem ludzi. Pan to nazwiesz kalectwem, a ja doświadczeniem.”

„Najwyższym tryumfem rozumu jest zwątpienie w swoją własną słuszność.”

„Łatwo być uczciwym, kiedy się umie nienawidzić diabła, którego się nie zna;
kochać Boga, w którego wątpić nie starcza rozumu.”

„Nikt, kto kocha, nie może być nazwany nieszczęśliwym. Nawet nieszczęśliwa miłość ma swoją tęczę.”

„Francja żyła mądrością zużytą; tłumaczono młodym generacjom, że takie jest życie, że trzeba umieć iść na ustępstwa, że entuzjazm trwa krótko i że w świecie, gdzie spryciarze mają słuszność, siłą rzeczy trzeba starać się mieć słuszność.”

„Miłość jest irracjonalna: znamy ludzi, a jednak ich kochamy.”

„Nieszczęściem dowiódł, że wśród ludzi tłumu największe klęski płyną z nierozumu.”

„Doświadczenie jest produktem rozumu.”

„Skoro kochający umie być śmiałym, rzadko jego miłość zostanie bezowocną.”

„Jeśli nawet miłość nie dodaje rozumu durniom, to jednak czyni bardzo głupimi mądrych ludzi.”