„Będzie rysował Leonard, jej syn. Jego urodziła pierwszego, potem jeszcze trzech. Ale najpierw matka musi wyjść z ciemności, w której wtedy została. Z której oni w inną ciemność wybiegli.”

„Nie znoszę ciemności, w ciemności nawiedzają mnie widma.”

„Ciemności. Zabierz Mnie stąd. I Ciemność tak właśnie zrobiła.”

„Komu trzy tysiące lat nie mówią nic, niech w ciemności niewiedzy żyje z dnia na dzień.”

„Są pewne granice w świecie.

Można gasić nawet ciemność
przez jakiś czas.

A potem
i tego się już nie da.”

„Najlepiej zacząć od siebie. Najpierw trzeba znaleźć raj we własnej głowie, a potem wyjść na ulicę i uśmiechnąć się do innych ludzi.”

„Czy boisz się ciemności?”

„Opowieść była jak ciemność, która eksploduje, ciemność, która zapada po wybuchu, a jej piękno było jak poświata tlących się węgielków dających tylko tyle światła, ile trzeba, aby się zorientować, jak nieprzeniknione ciemności panują wokoło.”

„Wielki skok w ciemność.”

„Ciemność jest cierpieniem umysłu.”