„My, ci, którzy wyszli z PIST-u konspiracyjnego, mieliśmy wszczepione ogromne poszanowanie dla sztuki i dla języka polskiego, nie tylko na scenie, ale i w życiu codziennym. Teraz jest zbytnia swoboda w języku, wkradło się tyle wulgaryzmów. I to, niestety, weszło również do teatru, za kulisy. Mnie te rzeczy ogromnie rażą i np. teraz, kiedy wróciłam na scenę, większość aktorów ograniczała się i faktycznie zaczęli inaczej wyrażać swoje uczucia i myśli. Obserwuję zubożenie języka. U mnie ta dbałość o słownictwo została zaszczepiona już przez moją mamę polonistkę, która wychowywała się w zaborze rosyjskim. Jeżeli chodzi zaś o pracę aktora, to teraz jest dużo więcej czasu na pracę nad sceną. Kiedyś sztuki wystawiano znacznie częściej i znacznie szybciej. Konieczny był sufler, teraz tego właściwie już nie ma. Kiedyś był o wiele mniejszy komfort pracy. Na spektakle jeździliśmy autobusami samopomocy chłopskiej, gdzie przewożono sprzęt rolniczy, uczyliśmy się roli w drodze, w kurzu. Każdy moment wykorzystywaliśmy na pracę. Teatr zawsze był dla mnie jak dom, czułam olbrzymią swobodę i serdeczność, dlatego robiłam to wszystko z przyjemnością.”

Tematy

na zawsze , nie żyje , przyjemność , uczucie , dom , myśl , czas , myślenie , język , sprzęt , droga , rola , scena , wejście , aktor , mama , praca , dom , autobus , dużo , rzeczy , kurz , komfort , wiele , większość , robić , czuć , zostać , ogromny , mniejszy , drogi , polonista , olbrzym , mienie , kieliszek , wszczepienie , jeździć , swoboda , chodzić , ograniczać , moment , kulisa , teatr , wyrażać , spektakl