„Los okazał się jak dotąd dla mnie łaskawy.
Mogła mi nie być dana pamięć dobrych chwil,
Mogła mi być odjęta skłonność do porównań.
Mogłam być sobą – ale bez zdziwienia,
A to by oznaczało, że kimś całkiem innym.”

„A stąd morał: Bądź, kim się zdajesz, lub, jeśli wolisz prościej: Nie myśl sobie, że nie jesteś kimś innym niż mogłoby się wydawać innym że będąc kim jesteś lub mogłabyś być nie byłabyś kimś innym niż byłabyś gdybyś wydawała im się kimś innym.”

„Nie możesz być kimś innym, choć nie wiesz dobrze kim jesteś.”

„…odjąć lato – żar w pamięci,
odjąć zimę – bal w pamięci,
odjąć ręce – mur w pamięci,
odjąć wolność – wiatr w pamięci,
odjąć ciebie – żal w pamięci,
odjąć siebie – nic w pamięci.
Dodać pamięć… Co w pamięci?”

„Wystarczy, że dana jest nam szansa, byśmy mogli stać się tym, czym chcemy.”

„Często zarzuca się wielkim, że mogliby wiele dobrego uczynić, a nie dokonali tego. Mogliby na to odpowiedzieć: Zastanówcie się chociaż nad złem, które mogliśmy spowodować.”

„Pamięć jest jak szkło, pomyślała. Ci, którzy odeszli, wciąż są widoczni, całkiem z bliska. Ale nie możemy się nawzajem dosięgnąć. Śmierć jest niema. Zabrania rozmowy, dopuszcza wyłącznie ciszę.”

„Żenimy się, aby zaspokoić nasze skłonności, a im rozsądniejsze one są, tym więcej możemy mieć nadziei, że będą zaspokojone.”

„Nie patrzę, jak ktoś wygląda, tylko, jakim jest człowiekiem. Nie mogłabym się przyjaźnić na przykład z kimś, kto nie jest dobry dla zwierząt. Człowiek, który nie lubi zwierząt, jest dla mnie podejrzany.”

„Gdyby nie skłonność do zapisania bramki na swoje konto, Milan mógł prowadzić już 3:1.”