„Do pięknego czynu trzeba dwóch przymiotów: dobroci, żeby go natchnęła, i mocy duszy, żeby go spełniła.”

„Czasem ludzie, którzy mają największe możliwości, czynią wszystko co w ich mocy, żeby je zaprzepaścić.”

„Szkoda tych pięknych marzeń, które już się spełniły!”

„Czynu! Czynu! Czynu!
Gdzie, gdzie waszych marzeń czyny?
Patrzcie! Oto rozwarłem waszych dusz kurtyny.”

„Nie ma nic piękniejszego jak człowiek czynu, zdolny do myślenia i czucia.”

„Czy futerał duszy, czy dusza piękniejsza?”

„(…) miłość – to dwie dusze w jednym ciele, przyjaźń – to jedna dusza w dwóch ciałach.”

„Na ogół kiedy się spełni jaki zacny i dzielny postępek z pobudek godnych czynu, to znaczy bardzo szlachetnych, trzeba, aby ten, kto go spełnił, dał dla złagodzenia zawiści swemu czynowi jakiś lichszy i pospolitszy pozór.”

„Miłość, która przeżyła na sobie uzdrawiającą moc łez, będzie na zawsze czysta i piękna.”

„Kim są przyjaciele? Jedną duszą mieszkającą w dwóch ciałach.”