„Ona śmiała się i drżała. On mówił przyjaciołom o objawieniu, o skończonej próbie. Omdlewali, tuląc się do siebie.”

„Podszedłem do osiki: – Drżysz? Już teraz? No drżyj, drżyj.”

„Samotność jest człowiekiem czekającym z
drżeniem cienia na radość serca, która

nie nadejdzie bo nie zna drogi do celu,
którym jest ona dla niego, on dla niej.”

„Są rzeczy, o których nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Czasem zresztą nie trzeba mówić, bo oni i tak wiedzą.”

„Nie kocha się kobiety za to, co ona mówi, lecz lubi się to, co ona mówi, ponieważ się ją kocha.”

„Objawienie dowolnej głębi i wielkości nieuchronnie natknie się na słowa. A słowa nieuchronnie nadzieją się na siebie.”

„Drżyj, gdy inni są zachłanni. Bądź zachłanny, gdy inni drżą.”

„A ona, a ona nie mówi nic.
Jej uśmiech, ten uśmiech –
Czy ze mnie drwi?”

„Milczenie panowało w niebie i na ziemi.
Zeszliśmy się w ogrodzie, przechadzali niemi,
Drżący, poglądający na siebie nieśmiało,
Jakbyśmy się nie znali: coś nam przeszkadzało.”

„Ziemio!
Mówię do niej, ona milczy.”