„Wszyscy kiedyś umieramy. Trzeba wciąż iść naprzód i robić to, co się lubi, do samego końca.”

„Łzy nic nie pomogą,
każda choroba tak się skończyć musi:
człowiek jest swoją najgorszą chorobą –
bój się nie śmierci, lecz zatraty duszy.
A to, że w życiu wciąż trzeba iść naprzód,
choć z każdym krokiem jest się bliżej grobu,
niech cię nie martwi – nie zatrzymasz marszu,
na to sam Pan Bóg nie dał nam sposobu.
Co do mnie, robię krok ostatni wreszcie.”

„Trzeba robić to, co się lubi, i wtedy robi się to dobrze.”

„Kiedyś brałem narkotyki. Wciąż biorę. Ale kiedyś też brałem.”

„Kiedyś po jednym z przedstawień – komedii – cudowną rzeczą było dla mnie iść za parą, która płakała ze śmiechu i przeżywała ten spektakl w dalszym ciągu. W drodze na parking kobieta wciąż ocierała chusteczką łzy rozbawienia. To była dla mnie najlepsza recenzja.”

„Lubię to, co robię, a jeśli człowiek lubi to, co robi, to już jest połowa sukcesu.”

„[Odejście z Apple] to było trudne do przełknięcia lekarstwo, ale chyba pacjent go potrzebował. Czasami życie uderzy cię cegłą w głowę. Nie trać wiary. Jestem przekonany, że jedyną rzeczą, która dawała mi siłę, by iść ciągle naprzód, było to, że kocham to, co robię.”

„Nie jestem idolem! Jestem człowiekiem, który robi to, co lubi…”

„Nie jest chyba ciężko umierać, kiedy się nie umiera samemu.”

„Umieranie jest sztuką, tak jak wszystko inne. Robię to wyjątkowo dobrze.”