„Strach nie ma godności.”

„Jakoś wydaje mi się, że obolała godność jest jeszcze większą godnością…”

„Strach, strach, wszędzie czai się strach.”

„No i oczywiście – Prawo i Sprawiedliwość: „godność narodowa”. Ojej. No tu już też… To śmiechu warte! O czym wy mówicie? O godności narodowej? O poszanowaniu majątku narodowego? O godności ludzi? Bo godność narodowa to również godność obywateli naszego państwa. I wy mówicie o tej godności? Szargał Lepper godność. Świętości naruszył wszystkie. Tak! Bo upomina się o biednych ludzi. I będzie się upominać! Czy będzie wicemarszałkiem czy nie! Czy będzie posłem, czy nie będzie! Będzie się upominać!”

„Szlachetny odznacza się godnością, lecz nie dumą. Prostak bywa dumny, choć brak mu godności.”

„Strach przed wolnością jest strachem przed pustką.”

„Strach jest dobry. Strach jest naszym przyjacielem. Człowiek nie znający strachu nie jest bohaterem, lecz głupcem.”

„Strach jest naszą obroną. Strach powstrzymuje nas przed niepotrzebnym i niemądrym ryzykiem. Strach nas dyscyplinuje.”

„Rada [Języka Polskiego] jest natomiast ciałem, któremu przypisana została wyjątkowa godność i autorytet, co sprawia, że ja jako członek Rady, np. czuję się szczególnie zaszczycony i powołany do strzeżenia godności mojego języka ojczystego, godności rządzących nim praw, godności językoznawstwa i ogólnie, jak wszędzie i zawsze, przyrodzonej godności ludzkiej.”

„Można, oczywiście, utracić godność, nie tracąc rozumu, a z rozumem – zdolności do ironii; można więc umrzeć bez godności w konwulsjach bezsilnego śmiechu. Żyć w godności natomiast nie jest sprawą śmieszną ani niekłopotliwą.”