„Matematyka jest jedyną humanistyczną nauką ścisłą.”
„Polska szkoła przestała uczyć myślenia, a zwłaszcza humanistycznych rozmyślań. Wielka literatura praktycznie zanikła. Kino, które ją zastąpiło, ma z myśleniem niewiele wspólnego.(…) To tworzy zagubienie, którego źródło dobrze opisał Wilhelm Dilthey mówiąc, że nauki ścisłe poznają, a nauki humanistyczne rozumieją. Wiedza bez rozumienia musi prowadzić do nieszczęść.”
Źródło: rozmowa Jacka Żakowskiego, Nie ma szczęścia bez myślenia, „Polityka” wydanie specjalne, 6/2010.
Tematy
nieszczęście , szkoła , literatura , myśl , wiedza , nauka , myślenie , źródło , prowadzić , poznawać , mówić , kinoTadeusz Gadacz 12
polski filozof i religioznawca 1955Podobne cytaty

„W gruncie rzeczy medycyna to bardzo humanistyczna nauka.”
Źródło: Prof. Andrzej Szczeklik: Medycyna to sztuka rozmowy, wyborcza.pl, 21 października 2011 http://wyborcza.pl/1,75402,11083642,Prof__Andrzej_Szczeklik__Medycyna_to_sztuka_rozmowy.html

W najlepszym wypadku zdolne były jedynie do ponownego przetwarzania dawniej utworzonych arcydzieł, w wyniku czego powstawało nieraz nawet i piękne dzieło, ale już nie dorównujące oryginałowi (A. Silitoe, Gawędziarz). Wielu autorów na nic innego nie potrafiło się zdobyć jak utytłanie czytelnika w brudzie. Prawdziwą inspiracją były natomiast hasła rewolucyjne, te jednak tylko dotąd pozostawały szczytnymi, dopóki rewolucja nie została wprowadzona w czyn. Po jej zrealizowaniu niemal natychmiast przychodziła degrengolada. Niektórzy, nie widząc wyboru, uznali że trzeba iść w dół. Szybko jednak osiągnięto dno, więc i to przestało bawić.
Filozofia historii

o nauce o języka polskiego.
Źródło: echodnia.eu https://echodnia.eu/swietokrzyskie/andreas-wolff-z-kieleckim-klubem-chce-wygrac-lige-mistrzow/ar/12540980, 2 października 2017.

Wszechświat u schyłku stulecia (1994)
Źródło: s. 33, Rozdział 4: Twórczy chaos
Nayiaśnieyszemu y naypotężnieyszemu Panu czyli O nauki horyzontach dalekich

„Nauka potrzebna jest do poznawania, a wiara konieczna jest do czynów i postępowania.”

Przedmiot rzeczywisty i jego obraz (1989)
Źródło: s. 28