„Złote chwile w strumieniu życia przemykają mimo nas, a my widzimy tylko piasek. Przybywają do nas anioły, a my dowiadujemy się o nich, kiedy odeszły.”

„Może nie bardzo byliśmy roztropni,
Na dworze upał – jedenaście stopni,
A my w upale
O Aniele Michale…”

„My nie odejdziem,
choć odejść możem
i nikt
do pracy
nie goni.
N  a  s  z  e my drzewo
na n  a  s  z  y  m torze
ładujemy na n  a  s  z  e wagony.”

„A my tak łatwopalni
Biegniemy w ogień,
By mocniej żyć
A my tak łatwopalni
Tak śmiesznie mali
Dosłowni zbyt”

„Mych starych grzechów szczęściem nikt nie widział,
A więc poproszę o nowy przydział.”

„My się starzejemy i siwiejemy. To my się zdzieramy na strzępy i pewnego dnia odchodzimy. Z naszymi snami jest inaczej. One potrafią żyć w innych ludziach przez długi czas po naszym odejściu z tego świata.”

„Komety przemykają i gasną, myślę. Nie chcę jej widzieć.”

„Kiedy ktoś umiera, (…) dowiadujemy się więcej o żyjących niż o tym, kto odszedł.”

„Aniołowie przylecieli W porankową cichą porę: Złote jabłka otrząsnęli Złote liście, złotą korę.”

„Ulegamy pokusie wiary, że to my jesteśmy centrum świata, że nasze życie będzie szczęśliwe, jeśli będziemy posiadać, mieć pieniądze albo władzę. Ale to nie jest tak! To fakt, że posiadanie, pieniądze i władza dają chwile upojenia, złudzenie szczęścia, ale w końcu okazuje się, że to one nas mają, a nie my je. Dodajcie Chrystusa do swojego życia, pokładajcie w nim ufność. Dodajcie wiarę, dodajcie nadzieję, dodajcie miłość!”