„Uczucie samotności jest bolesne, gdy ogarnia nas w tłumie, lecz w łonie własnej rodziny jest nie do zniesienia.”

„Samotność jest w jakimś stopniu przypisana pisarstwu, pisanie jest możliwe tylko w samotności – nie można nagle w tłumie zacząć pisać wiersza.”

„Samotność wybrana spontanicznie jest do zniesienia.”

„Nie należy nigdy porzucać kobiet, które się kocha; ogarnia je samotność, zwątpienie, zniechęcenie – i więcej nie trzeba.”

„Kiedy gubisz swoje miejsce w życiu, nie możesz znieść samotności. Nawet przez sekundę!”

„Dobrze jest móc oprzeć się na innych. Nikt nie zniesie życia w samotności.”

„Mówimy miłość, a chodzi o całe mnóstwo uczuć, nawet ich w tym tłumie nie możemy wszystkich rozpoznać.”

„Samotność, jaką człowiek może znieść i nie umrzeć, ma granice tak samo, jak napięcie elektryczne.”

„Uczucie wdzięczności jest ciężarem, który znieść mogą tylko silne charaktery.”

„Choć Mary pozbawiona była uczuć, które nakazywałyby jej szacunek dla uczuć siostry, w tym momencie naprawdę nie podejrzewała, że rani ją tak boleśnie.”