„Dlaczego myślisz o zmartwieniach innych ludzi? Czyżbyś chciał przez to uniknąć analizy własnych uczuć?”

„Uczucie to zjawisko, którego nie można poddać drobiazgowej analizie. Przypuśćmy, że ciało człowieka zostałoby poddane sekcji przez jakiś inny gatunek stworzeń. Chociaż o budowie organizmu dowiedziano by się wszystkiego, myśli i uczucia człowieka pozostałyby na zawsze tajemnicą.”

„Chcecie wiedzieć, dlaczego nie mam AIDS, dlaczego nie złapałem HIV jak tylu innych ludzi? Nie pierdolę się na lewo i prawo. To wszystko.”

„Gdy uczyć będziemy ludzi, jak powinni myśleć, a nie co powinni myśleć, to unikniemy wielu nieporozumień.”

„Kiedy rozstajesz się z kimś ukochanym, myślisz, że życie bez niego jest niemożliwe. Muszę stawić czoła powtarzającym się pytaniom: dlaczego tak się stało, co spowodowało, że rozpadło się moje małżeństwo.”

„I z wypukłego czoła mogą wyłonić się płaskie myśli.”

„Pewność siebie to uczucie, a nie logiczna konkluzja, do której dochodzi się po analizie danych.”

„Mówię to, co myślę. Nie wstydzę się własnych poglądów, więc dlaczego miałbym ich nie ujawniać!”

„Nic ludzi tak nie gorszy jak prawda. Czasem nasuwa się myśl, że dla uniknięcia publicznego zgorszenia trzeba unikać prawdy.”

„Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć…”