„Duch mój, ptak boży, co go Pan w czas ranny,
I w czas wiosenny wypuścił pod niebem,
A z rąk mu daje przeczystych ros manny,
I karmi chlebem.”

— Maria Konopnicka

Źródło: Duch mój, ptak boży… w: Poezye w nowym układzie, tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Kraków 1902, s. 183.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

ptak , czas , chleb , niebo , duch , karmić , rosa , ranna

Maria Konopnicka 33

polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, … 1842–1910

Podobne cytaty

„W serca wszystkich wstąpiła nagle otucha, zapach ten bowiem przyniósł jak gdyby wspomnienie błyszczących od rosy wiosennych poranków pod bezchmurnym niebem, w krainie która sama jest wiosną, przelotnym wspomnieniem piękniejszego świata.”

John Ronald Reuel Tolkien Władca Pierścieni

królewskie ziele.
Władca Pierścieni

„Co!? On napluł na mój portret, a ja mam go karmić przez sześć miesięcy. Panowie, wyście chyba poszaleli. Wypuśćcie go i powiedzcie, że ja też mam go gdzieś. I zakończmy już te sprawę. Wielka rzecz!”

Aleksander III Romanow (1845–1894) car Rosji

pewien chłop został skazany za to, że napluł na portret cara na sześć miesięcy więzienia. Sprawa w końcu dotarła do cara. Gdy dowiedział się o tej sprawie wybuchnął śmiechem i w ten sposób wyraził swoją opinie.
Źródło: Maria Aprelenko, Prominent Russians: Alexander III the Peacemaker http://russiapedia.rt.com/prominent-russians/the-romanov-dynasty/alexander-iii-the-peacemaker/, russiapedia.rt.com

„Bóg jest w niebie, a więc nie ma go w chlebie, nie ma w Twej puszce.”

Erazm Otwinowski (1529–1614)

w czasie procesji Bożego Ciała w Lublinie (czerwiec 1564 roku).
Źródło: Janusz Tazbir, Państwo bez stosów http://books.google.pl/books?ei=BZf4TJqTNcKQswau_tzWAw&ct=result&id=fdEdRXMMqHUC&dq=B%C3%B3g+jest+w+niebie%2C++a+wi%C4%99c+nie+ma+go+w+chlebie%2C++nie+ma+w+Twej+puszce+Otwinowski&q=B%C3%B3g+jest+w+niebie%2C++a+wi%C4%99c+nie+ma+go+w+chlebie%2C++nie+ma+w+Twej+puszce#search_anchor, PIW, 1967, s. 91.

„Adoracja, uwielbienia, chwała Boża to cel rozumnego stworzenia. W niebie będzie ona wiecznym zajęciem świętych. I tu na ziemi niech będzie miłośników Boga, u stóp tabernakulum duchem i ciałem, albo samym duchem. Oczy niech będą podniesione na świętą górę ołtarza, oderwane od nizin ziemi. Upokorzenia niech będą naśladowaniem Jezusa obecnego w tabernakulum, a ukrywanego pod nikłą postacią chleba swój Boski Majestat.”

Jan Wojciech Balicki (1869–1948) polski duchowny katolicki, teolog, błogosławiony Kościoła katolickiego

Rozważania. O. Joachim Bar, Wybór pism ks. Jana Balickiego, Warszawa 1978, s. 314.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Stanisław Zygarowicz, Polscy święci. Sługa Boży Jan Balicki, t. 11, ATK, Warszawa 1987, s. 282.