„Dziennik Zachodni”: A miał pan w swojej karierze jakąś fankę, która nie dawała panu spokoju?
Krzysztof Globisz: Oj, tak! Miałem i mam, musiałem się z nią nawet ożenić. Skończyło się bardzo dobrze. Przepraszam, nie skończyło się, to trwa.”

„Ja was przepraszam, panowie. Ja was bardzo przepraszam, tak nie miało być.”

„Życie jednak nie trwa w przykazanej ciemności, ponieważ nią właśnie musi się skończyć, koniec zawsze jest w niewidzeniu, więc bojaźliwie uciekamy od sytuacji niejasnych w ostre światło dnia.”

„Mówiłaś: nigdy nigdy nikt i nic
Rozdzielić w życiu nas nie zdoła
Mówiłem: zawsze zawsze będę żyć
Potężnie zawsze żyć bo kocham
Skończyło się
Miało wiecznie trwać
Skończyło się

Już nie ma cię
Ach jak szkoda nas
Już nie ma mnie”

„Wkrótce miała skończyć 14.”

„Wiem, że sława nie trwa wiecznie i jeśli to wszystko się skończy to wyjadę do Dublina i założę kiosk z frytkami.”

„Gdy już skończy się ten świat, pozwól w moim śnie mi trwać.
Jednak łatwiej jest mi śnić, niż tutaj żyć”

„Należy przyjąć za pewnik: W każdym z nas siedzi chałturnik ze skłonnością do szajby! Kto temu przeczy już jest ugotowany. Jeśli zacznie godzić się na kompromisy – skończy jako chałturnik. Jeśli będzie trwać w ambicjach – skończy jako grafoman! Jeśli będzie się szarpał – do czubków! Da się tego uniknąć? Tylko w przypadku pogodzenia się ze swoją ułomnością. Wierząc w swoje skłonności do słabości, można na bieżąco usuwać najgorsze objawy. Jest szansa, że wszystko trwać będzie w stanie chwiejnej równowagi, aż do końca drogi artystycznej.”

„Telewizja Trwam tłumaczyła nam, że czuje się bardzo dyskryminowana i chciała mieć jakąś satysfakcję.”

„To nie tak miał skończyć się czas – obiecał trwać, lecz zadrwił i zgasł
Wiem, czym są łzy i wiem, czym jest lęk, bo to koniec i mnie coraz mniej…”