„Powtórzę jednak: nie czuję się na siłach i chyba nie mam zbyt wielkiej ochoty oceniać własnych filmów. To zadanie pozostawiam innym.”

„Wiadomo, smutek uszlachetnia, sprawia, że nie oceniamy innych ludzi zbyt surowo.”

„Hierarchowie kościelni nie mają monopolu na rację. Mam prawo mieć własne zdanie, oceniać to, co jest dobre, a co złe.”

„Nie oceniam granych postaci: dobra, zła, wyrachowana czy nie. Koncentruję się na człowieku, którego mam zagrać i – chyba jednak wszyscy aktorzy mają w sobie ten odruch – bronią jego racji.”

„Pokój jest skarbem zbyt wielkiej korzyści; przeklętą wojnę mam dziś w nienawiści.”

„Ocenianie innych czyni nas ślepymi, podczas gdy miłość oświeca. Osądzając innych, zaślepiamy się na własne zło i łaskę, do której inni są tak samo uprawnieni jak my.”

„Nie mam zbyt wielkiego upodobania do nazbyt sławnej filozofii egzystencjalnej i jeśli mam powiedzieć prawdę, uważam jej konkluzje za fałszywe.”

„Są bowiem na świecie rzeczy, o których nie śniło się filozofom.
– Chyba że po zjedzeniu zbyt wielkiej ilości szynki z żubra – mruknął półgłosem Wojtek.”

„Mam obowiązki i mam zadania. Do moich zadań należy mieć obowiązki.”

„Każda miłość wymaga zbyt wielkich trudów, to ciężar ponad siły, tylko w miłości do Boga odnajdujemy lekkość i wytchnienie.”