„Delfiny bawiły się cicho, sklepiając łukiem horyzonty,
aby zbudować pamięć dla ducha bram.”

„Jabłka, jak bańki tryskające z drzew
nabrzmiałe, ciche wśród ciemnych gałęzi:
(…) były jak wątłe duchy lat ubiegłych,
jak duchy duchów, sny o oczach ducha.”

„Czy duchy są wdzięczne za pamięć tym, których kochali na ziemi?
„O wiele więcej, niż sądzicie; podnosi to ich szczęście, gdy są szczęśliwe; jest im pociechą w nieszczęściu.””

„Łuk triumfalny: kopia tęczy po Potopie.”

„Próżni! Wznieśli Łuk Triumfalny – dla gołębi.”

„Wiedziałam, że bardziej niż kiedykolwiek jestem teraz zdana na siebie. Tłumaczyłam sobie, że mam umysł, wyobraźnię, pamięć, uczucia i ducha. To ważne i potężne atrybuty.”

„Bez względu na to, co się stało, nie wolno unikać i omijać łukiem rzeczywistości.”

„A gdybym sama była duchem? (…) Wieczór przemienił się w noc i wieś jest za cicha na takie myśli. Odsuwam je od siebie jak ciemną zasłonę, ale wcale nie robi się przez to jaśniej.”

„Twierdzę, że zwierzę, które uważa się za coś lepszego, gdy tymczasem chętnie bawi się kawałkiem sznurka przez trzy godziny, ma pewne braki w ważnych sprawach ducha.”

„Hannibal u bram!”