„Są ludzie pozbawieni poczucia czasu. Chcą zrywać kwiaty, które się jeszcze nie stały kwiatami: i wtedy okazuje się, że nie ma kwiatów.”

„Gdy wiosenne słonko
Zbudzi w lesie kwiaty
Lata nad kwiatami
Motylek skrzydlaty.”

„Im bardziej wyszukany i delikatny jest kwiat radości, tym czulsza powinna być ręka, która go zrywa.”

„Tak jak kwiat potrzebuje słońca aby być kwiatem, tak człowiek potrzebuje miłości aby być człowiekiem.”

„W wielu przypadkach chodzi już nie o pieniądze, a o godność. Jeśli ktoś przepracował całe życie i na emeryturze okazuje się, że nie ma za co żyć   – ten człowiek traci poczucie wartości. Jeśli ludzie zostaną jej pozbawieni, nasz kraj nigdy nie ruszy do przodu.”

„Jeśli myślicie, że was Nowy Rok
obsypie kwiatami,
snem to będzie…
Kwiaty, kolce, łzy, radość
roznosimy sami
z sobą wszędzie…”

„Nie przystawaj dla zbierania kwiatów, by je zachować, ale idź naprzód, a kwiaty będą ciągle kwitnąć na twojej drodze.”

„W moim pierwszym szwedzkim filmie była scena, w której główny bohater przychodzi do mnie z kwiatami. Starałam się grać jak najprościej. Jak w życiu. I widzę, że reżyser jest niezadowolony: „My się chyba nie rozumiemy – mówi. – Przecież on przyszedł do ciebie z kwiatami”. No właśnie, ja mu dziękuję, wstawiam kwiaty do wazonu. A on dalej: „Przyniósł ci kwiaty. To jest niesamowite”. „A cóż w tym niesamowitego? – pytam. – Bez przerwy ktoś do kogoś przychodzi z kwiatami”. „Nieprawda – odpowiada. – Normalnie gość może przynieść książkę, bombonierkę. Jeśli przynosi kwiaty, to będzie ci wyznawał miłość. Powinnaś być zaskoczona i zmieszana”. Ja bym na to nie wpadła. Na tym właśnie polegają różnice kulturowe.”

„Nie chcę już mieszkać na stałe we Francji, ale we Włoszech, bo kocham ten kraj. Chciałbym wracać do Paryża tylko wtedy, kiedy będę miał na to ochotę.”

„Grecki tulipan i gotycka róża
kwitną, by zwieść nas; kwiat dojrzewa w owoc;
człowiek, co znaczy cmentarz znakiem krzyża,
zrywa mak; ciało podgryza korzenie
jęczmienia.(…)
Miłości, czas posłuchać, czym wiatr wieje.”