„Starość dopada cię wtedy, gdy większość ludzi w twoim notatniku z adresami to lekarze.”

„Ludzie gonią wciąż za tym co ma niby im pomóc, pieniądz
a w połowie drogi dopada ich niemoc
leki, zimna herbata i teleturnieje
to wszystko ma cię omamić byś nie wiedział co się dzieje”

„Kiedy ludzie zaczynają naśladować twój styl, wtedy czujesz, że coś w tym jest.”

„Ludzie w gruncie rzeczy potrzebują twojej pomocy, mogą cię jednak zaatakować gdy im pomagasz – pomagaj mimo wszystko.”

„Na starość już się tak nie boję śmierci jak wtedy, gdy byłem w pełni życia.”

„(…) starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli.”

„Ludzie mogą zmienić adres, ale nie samych siebie.”

„Dałem ci mój adres? Dałem. To odwiedzisz mnie?
– Jasne, że odwiedzę.
– Kiedy?
– Zawsze wtedy, kiedy będzie zaćmienie słońca, bo wtedy nie mam nic do roboty.”

„Ludzie na starość nie mądrzeją, stają się tylko ostrożniejsi.”

„– Po co piszemy? – powtórzyła profesor Piper.
Cath spojrzała na swój notatnik.
„Żeby zniknąć”.”