„Każdy historyk anglosaski, który ocenia pozytywnie światową politykę Roosevelta i Churchilla niemal siłą rzeczy jest skłonny winą za bieg spraw polsko-sowieckich obciążać wyłącznie bądź w dużej mierze stronę polską, i to z pozycji tzw. realizmu politycznego, który oddał Stalinowi bez oporu pół Europy, a w skutkach przez kilkadziesiąt lat groził totalnym zwycięstwem komunizmu.”

— Stanisław Salmonowicz

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 30.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

historia , siła , zwycięstwo , historyk , strona , oceniać , pół , pozycja , rzeczy , pozytywny , bieg , realizm , komunizm , oddanie , skutek

Stanisław Salmonowicz 20

polski historyk 1931

Podobne cytaty

„J. M. Ciechanowski, „Powstanie Warszawskie”, Londyn 1971 (i późniejsze wydania, w tym krajowe za zezwoleniem cenzury), który swoje stanowisko tylko nieco inaczej wystylizował w nowej publikacji „Na trupach tragedii. Powstanie Warszawskie 1944. Wybór dokumentów z komentarzem”. Warszawa 1992. Dzisiejsze poglądy autora najpełniej oddaje zdanie na s. 51 o „trzeciorzędnych przywódcach”, którzy w 1944 r. kierowali sprawami polskimi. Nie zaprzeczając solidności wielu ustaleń źródłowych J. M. Ciechanowskiego, należy podkreślić, iż autor przedstawił genezę Powstania ze specyficznego punktu widzenia Anglosasów, kierując cały ogień krytyki na stronę polską, a ignorując nieraz przyczyny, dla których zapadały takie a nie inne decyzje po stronie polskiej. W ten sposób uzasadniał najgorsze (antypolskie), rodem jeszcze z XVIII i XIX w., stereotypy anglosaskie o Polsce jako kraju niepoprawnych i niepoważnych romantyków, którzy zawsze są sami sobie winni. Te stereotypy odegrały dużą rolę w mentalności otoczenia Roosevelta i Churchilla, a także w biegu spraw polskich. (…) Dodajmy, że J. M. Ciechanowski wielokrotnie zarzucał polskim politykom brak realizmu. Na czym miał polegać ten realizm – poza ewentualnie upokarzającą kapitulacją wobec Stalina – autor ten, piszący w wiele lat po Układzie Jałtańskim, nie wyjaśnił.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 31.

„Dlatego także od pana ministra oczekiwalibyśmy, tak sądzę, może nie dzisiaj, ale w przyszłości, aby oprócz tej magicznej formuły, że Europa potrzebuje traktatu konstytucyjnego, żeby bardzo precyzyjnie – a to i tak będzie obowiązek wobec Polaków przed referendum – wskazywał na praktyczne, polityczne skutki wejścia w życie traktatu. I dobrze byłoby, bo przecież nikt nie jest bezbłędny, abyśmy przed referendum, także my, ludzie Platformy, wiedzieli czy może błądzimy, sądząc, że pozycja polityczna Polski osłabnie, jeśli traktat konstytucyjny wejdzie w życie. Chociaż jak na razie najprostsze rachunki wskazują na to, że jeśli traktat nie wejdzie, to pozycja Polski będzie silniejsza. Mówię o pozycji politycznej.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

wystąpienie w Sejmie, 2005.
Źródło: sejm.gov.pl http://ks.sejm.gov.pl:8009/kad4/096/40963018.htm

„Być może rzeczy pójdą lepszym i równiejszym biegiem za lat kilkadziesiąt. Na razie jesteśmy skazani na taką elitę polityczną, która wywołuje u przyzwoitego człowieka rumieniec wstydu.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

14 czerwca 2005 r.

„Po inwazji na Normandię (…) Amerykanie powoli przestawali się liczyć ze zdaniem Churchilla, a do tego Wielka Brytania wyszła z wojny jako bankrut, jej imperium zaczęło się rozpadać. Winę za to w dużej mierze ponosi Churchill.”

Antony Beevor (1946) brytyjski historyk

Źródło: rozmowa Bartosza Wielińskiego, Wojna Stalina, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 6 maja 2013.

„(…) jeśli przedstawić jakikolwiek temat polityczny dosłownie, bezpośrednio, grozi to w dużej mierze uproszczeniem tego, co wszyscy znamy z radia i telewizji. Przypuśćmy, że robimy sztukę o Iraku, ludobójstwie lub AIDS w Afryce. Bardzo trudno wtedy uniknąć stereotypowych reakcji. Teatrowi politycznemu pozostaje jedna rola: prowokować spory, ujawniając drugą stronę problemu.”

Peter Brook (1925) brytyjski reżyser

Źródło: „Guardian Newspapers Limited”, 8 czerwca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wielokulturowosc.htm

„Defektem polskiego myślenia o polityce jest rozumienie kompromisu według schematu: „nasze zwycięstwo, ich klęska”. Nie, na kompromisie każdy musi coś zyskać i każdy z czegoś ustąpić.”

Stefan Meller (1942–2008) polski historyk i dyplomata

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 6 czerwca 2006

„Nic w tym dziwnego, skoro tylko armia sowiecka dawała im nadzieję na przeżycie, a komunizm obiecywał walkę z antysemityzmem. Mniej by Żydów pociągał komunizm, gdyby była ich nie odtrącała Polska przez tyle lat.”

Jerzy Giedroyc (1906–2000) polski publicysta, działacz emigracyjny, wydawca

o nadreprezentacji Żydów w aparacie bezpieczeństwa PRL.
Źródło: Magdalena Grochowska, Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu, Warszawa 2009.

„Nawet nie wyobrażaliśmy sobie, że możemy być tak zdradzeni, jak to się stało w Teheranie przez Roosevelta. Już wtedy amerykański prezydent oddał Stalinowi nie tylko kontrolę nad Polską, ale nawet zrezygnował – w naszym imieniu – ze Lwowa, a jedynym warunkiem, jaki postawił, było zachowanie porozumienia w tajemnicy, tak by to nie odebrało mu głosów Polonii w wyborach… A potem tę zdradę powtarzano i systematycznie okłamywano Polaków.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Tomasz Terlikowski, Polska jak Burundi, „Do Rzeczy”, 3–9 marca 2014, nr 10/058, s. 30

„Jeśli sami nie będziemy mówić o stratach Polski w II wojnie światowej i wkładzie w zwycięstwo, to nikt się o tym nie dowie. Duch święty nie zstąpi na ziemię i nie oświeci ludzi.”

Adam Daniel Rotfeld (1938) dyplomata polski, minister spraw zagranicznych

Źródło: „Rzeczpospolita”, 16 maja 2005

„Ludzie, którzy tworzą politykę zagraniczną Rosji, stale „ważą” naszych partnerów. Oceniają, ile warta jest gospodarka każdego z nich, jak rosną czy maleją jego wpływy na arenie światowej. Ci, których obowiązkiem jest zajmowanie się Polską, zauważają, że w ostatnich latach jej „waga” stale rośnie.”

Dmitrij Trenin (1955)

prognozując dwa lata temu ocieplenie stosunków polsko-rosyjskich.
Źródło: Wacław Radziwinowicz, Polska, której kryzys niestraszny, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 grudnia 2010.

Tematy

Stanisław Salmonowicz 20

Podobne cytaty

Pokrewne tematy