„Myślę, że ludzie w ogólności mogą mi ufać, ale mogą mi ufać właśnie dlatego, że wiedzą, że nie muszą.”

„To, że ty nie ufasz nikomu, nie oznacza, iż nie ma ludzi, na których można polegać.”

„Gdybym nie ufał słowu Boga mego
Za cóż ufają ludzie słowom ludzi?
Może nie świętych, ale nikczemnego
Swoją miłością do chwały przebudzi
I proch połączy niepojęta siłą
Aby co skryte wyjawione było.”

„Ludzie mi ufają. Cały czas przychodzą do mnie mówiąc „nie zawiedź mnie znowu.””

„Życie potrafi ranić, jak ludzie którym ufamy,
Mimo, że obiecywali, że zawsze już będą z nami.”

„Nie ufaj nikomu i niczemu. Nawet własnym uczuciom. (…) Wokół są sami nieufni ludzie.”

„Dobru nie ufamy tak samo, jak złu; ludzie dobrzy wydają nam się zwykle podejrzani.”

„Moja droga Amando. Najgorsza zdrada zawsze przychodzi ze strony tych, którym najbardziej ufamy. Jeśli ponoszę winę za to, co nam się przydarzyło, to tylko dlatego, że byłem zbyt ufny wobec ludzi.”

„Mam taką twarz, że ludzie mi ufają, to nie blef
i biją pionę za to, że wiem dobrze, co jest pięć.”

„Nie lubię mówić o filmie w kontekście jakichś zadań. Ufam, że najważniejsze jest otwieranie wyobraźni. Ludzie, którzy umieją sobie wyobrazić, co czuje inny człowiek, to najczęściej dobrzy ludzie. Dlatego jeśli kino ma jakieś zadanie, to jest nim otwieranie wyobraźni.”