„Tylko w muzyce odnajduję coś absolutnie pięknego, nieopisywalnego, niewyrażalnego werbalnie, co porusza najdelikatniejsze i najczulsze struny duszy człowieka.”

„Zdecydowanie ważniejsza jest dla mnie muzyka jako uniwersalny środek przekazywania emocji i poruszania emocji. Słowa są ważne, dobre teksty potrafią zaciekawić, zadziwić, zmusić do zastanowienia się, jednak trudno według mnie słowami poruszyć w odbiorcy te najgłębsze, najbardziej osobiste i najczulsze struny.”

„W duszy człowieka jest tyle piękna, że bez wstydu powinien ją ujawniać.”

„Nie można uchwycić ani piękna, ani śmierci, bo to coś Niewyrażalnego. Jedynie mit może je pojąć, choć nie musi koniecznie być antyczny – liczy się tylko jego natura: zdarza się, że rodzi się we współczesności, ponieważ mit istnieje poza czasem.”

„Prawda jest niewyrażalna i nie do ogarnięcia. Ona ani istnieje, ani nie istnieje. Ta niewyrażalna zasada stanowi podstawę różnych doktryn wszystkich mędrców.”

„w przerwie koncertu
najmniej mówi się o
muzyce
bo o czym tu mówić
wiadomo że
piękna”

„Są takie chwile, gdy się nie śmie badać
Swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie,
Że ani jednej nie znajdzie w niej struny,
Co potrącona, jeszcze czysto dźwięknie.”

„Czy futerał duszy, czy dusza piękniejsza?”

„Tylko w cudzym pięknie
jest pocieszenie, w cudzej
muzyce i w obcych wierszach.
Tylko u innych jest zbawienie,
choćby samotność smakowała jak
opium.”

„Potęga matematyki tkwi właśnie w jej zdolności ujmowania tego, co jest niewyrażalne poprzez język.”