„Proszę mnie nie pytać o to, jakie mam buty, bo to nieważne.”

„To jakby pytać Michała Anioła, jaki ma numer buta.”

„W piwnicy nie mam żadnych zwłok, tylko buty.”

„Dzisiaj nie jem tylko w miejscach, w których higiena ewidentnie szwankuje. A czasami, jeżeli kelnerka, czy kelner traktuje mnie z buta – potrafię strzelić wykład w stylu: „ponieważ szanuję pani pracę, proszę szanować to, że ja mam czas wolny.””

„Narzekałem, że nie mam butów, dopóki nie spotkałem człowieka, który nie miał stóp.”

„Zawarliśmy pakt, więc teraz wypełniam swoją część postanowienia. Proszę, pochowajcie mnie obok mojej ukochanej. Pochowajcie mnie w skórzanej kurtce, jeansach i motocyklowych butach. Żegnajcie.”

„Zostałem sam, jak stoję z rozsznurowanymi butami, mam pełen słoik słonych wspomnień o tobie, o tobie.”

„Kiedy byłem małym chłopcem, płakałem, że nie mam butów na stopach. Przestałem płakać, kiedy zobaczyłem dziecko, które płacze, bo nie ma stóp.”

„Koniec kariery? W życiu. Kiedy widzę tych 19-20-letnich dzieciaków na boiskach… Są strasznie słabi. Wtedy myślę, że nie mogę tak szybko zakończyć kariery – w 1999 roku, gdy pytano go o zawieszenie butów na kołku.”

„Gdy spotykasz nieznajomego, patrz na jego buty. Trzyma twoje pieniądze w twoich butach.”