„Piękne dziewczęta na ekrany.”

„Nawet najbardziej łagodne, skromne i dobre dziewczęta są zawsze łagodniejsze, skromniejsze i lepsze, gdy stwierdzą w lustrze, że są piękne.”

„To były kiedyś małe dziewczynki,
grały w klasy
na zbyt cienkich nogach.
Niesforne kosmyki
zaglądały w ufne oczy
aż cichutko przerosły skakankę.
I… wbiegły w życie
z ogromną wiarą
piękne dziewczęta,
i szły… uparte
nie wiedząc nawet
że góry przenoszą.”

„Czegóż więcej można chcieć? Małże morskie dostarczają pereł, których dawniej używano jako ozdób. Do tego samego celu służyły kamienie szlachetne, jedwab, złoto i srebro. Gdzie się podziało to wszystko? Pomimo rozwoju cywilizacji piękne dziewczęta, zamiast biżuterii ze złota, pereł czy klejnotów, noszą plastikowe bransoletki. Jaki pożytek przynoszą zatem przemysł i rzeźnie?”

„Boże mój, spraw, by siostry nasze – dziewczęta miały harmonijne ciała, by były uśmiechnięte i ubrane ze smakiem. Spraw, żeby były zdrowe i aby dusza ich była czysta, aby były czystością i wdziękiem naszego ciężkiego życia. By wobec nas były proste, macierzyńskie, bez nieszczerości i kokieterii. Spraw, by nic złego nie wśliznęło się między nas. I żebyśmy – chłopcy i dziewczęta – byli jedni dla drugich źródłem nie upadków, lecz bogacenia się. Między Tahiti i Hollywood – wspomina dalej – na koralowych plażach i pokładach parowców trzymałem w ramionach, w rytmie tańca najpiękniejsze kobiety świata. Nie zamierzałem zerwać żadnego z tych ofiarowujących się czy pałających żądzą zdobycia kwiatów. A przecież nie rezygnowałem z tego dla jakichkolwiek względów ludzkich – dla jednej tylko miłości Bożej.”

„Piękne Ciało musi być piękne.”

„Nie ma nic piękniejszego, niż śmierć pięknej kobiety.”

„To, co jest piękne, jest dobre, to co jest dobre, będzie piękne.”

„Nic piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko, co piękne.”

„Nawet najpiękniejsze kobiety pragną, by upewniano je o tym, że są piękne.”