„Dzisiaj miłość jest ogniem przytłumionym podczas gdy nadzy ludzie umierają z zimna ściskając chciwymi palcami kawałki rzeczy, które upierają się ciągle nazywać miłością.”

„Szczęśliwi jeszcze ci, którzy nie umierają nagle i bez świadomości. Fałszywy honor, wygody ciała, niestałe miłości i chciwe zaspokajanie potrzeb życiowych zaślepiają wielu.”

„Na ziemi ludzie prości
Umierają z miłości”

„Miłość, jakakolwiek ona jest, ma zawsze moc oślepienia i przytłumienia rozsądku.”

„Temperatura gorąca i zimna, lodu i ognia – to skrajności, które wytaczają nasze życie.”

„Możliwe jest także, że kawałek węgla położony na ogień nie będzie się palił…”

„Czym więcej lat za tobą, tym musisz surowiej oceniać te przeżyte lata – właśnie, na ile byłeś nieustatkowany, zachłanny, chciwy, przywiązany, wczepiony w rzeczy, ludzi, siebie.”

„Myśli i uczucia zupełnie nagie są bezbronne jak nadzy ludzie. Trzeba je więc w coś ubrać.”

„Umierać z miłości? Po co, jeśli można żyć z miłości.”

„Miłość pojawia się, gdy mur runął i dwie energie spotkały się w jedności, złączyły. Miłość pojawia się, gdy ściany między dwojgiem ludzi runęły i ich istoty spotkały się, połączyły i stały jednym. Gdy do tego doświadczenia dochodzi między dwojgiem ludzi, nazywamy je miłością. Gdy do tego samego doświadczenia dochodzi między jednostką a całością, nazywam je boskością.”