„Miłość ma zęby, którymi kąsa, a rany nigdy się nie zabliźniają. Żadne słowo, ani kombinacja słów nie zdoła zasklepić tych miłosnych ugryzień. Jest wprost przeciwnie – w tym sęk. Jeśli te rany zaschną, słowa giną wraz z nimi.”

„Rany duszy nie zabliźniają się nigdy.”

„Niektóre stare rany nigdy się do końca nie zabliźniają i krwawią przy najmniejszym nawet zadrapaniu.”

„Sztylet rani ciało, słowo – umysł.”

„O księżycu.
Znudziły go ciągłe
miłosne wyznania,
więc wypiął swą pełnię
i błyszczał do rana.”

„Życie jest jak rana – którą zapełnić można tylko rozkoszą.”

„Bezgraniczna jest dowolność w używaniu słów. Ale żadne słowa nie są używane tak dowolnie, żadne nie są brane w tak sprzecznych ze sobą znaczeniach, jak słowo „Bóg” i „Religia.””

„Ja całe życie jest samotna. Chyba mam to zapisane w swoim życiorysie, w przeznaczeniu (…) Samotność to jest taka dziwna rana i takie małe rozdarte serce, których nie da się ująć w słowa, bo słowa są za ubogie, żeby umieć to nazwać.”

„Żadne szykany pruskie, żadne kary nie zdołały sprowadzić go z drogi krzewienia słowa polskiego i pieśni polskiej.”

„Życie jest przewleką raną, która prawie nigdy nie przestaje boleć i nigdy się nie goi.”