„Ziemia rodzinna jest matką każdego (…), [z jej] łona wszelkie prawdziwe życie i szczęście wyrasta.”

„I oto okazało się, że tylko życie podobne do życia innych i tonące w nim bez śladu jest życiem prawdziwym, że szczęście wyobcowane nie jest szczęściem (…).”

„Niech się święcą matki Tatry,
Na ich łonie, sercu lżéj.”

„Każdy wie, że w szeregu zwykłych, normalnych lat rodzi niekiedy zdziwaczały czas ze swego łona lata inne, lata osobliwe, lata wyrodne, którym, jak szósty mały palec u ręki, wyrasta kędyś trzynasty, fałszywy miesiąc.”

„Ziemia dla jednych jest matką, a dla drugich macochą.”

„Prawdziwe szczęście trwa wiecznie i nie może być zniszczone. Wszystko, co nie posiada tych dwu własności, nie jest prawdziwym szczęściem.”

„Prawdziwy patriotyzm nie tylko polega na tym, ażeby kochać jakąś idealną ojczyznę, ale – ażeby kochać, badać i pracować dla realnych składników tej ojczyzny, którymi są ziemia, społeczeństwo, ludzie i wszelkie ich bogactwa.”

„Gdyby każdy posiadał tyle, ile mu potrzeba na zaspokojenie potrzeb, i gdyby rzeczy zbyteczne oddał ubogim, zniknęłoby bogactwo i nędza. Czy nie wyszedłeś nagi z łona swej matki? Czy nie powrócisz nagi do ziemi?”

„Szczęście prawdziwe, tylko gdy dzielone.”

„Potężna jest miłość matki; gdyś uczynił coś złego, nie potrafi cię nienawidzić, bo jesteś owocem jej łona.”