„Ja również spotykam się z ludźmi, dla których najważniejsze – zdobyć jakieś wsparcie finansowe, a nie wsparcie Białorusi. I te pewne osoby w Wilnie tłuścieją. (…) Spotykałem w Wilnie takich ludzi, którzy niczego wspólnego z opozycją nie mieli. To jacyś przedsiębiorcy, których teraz wspiera się jako opozycjonistów. Nie rozumiem, jak to się odbywa (…)”

„Gdybym miał się spotykać z samymi uczciwymi ludźmi, miałbym mnóstwo wolnego czasu.”

„Miłość to dwie samotności, które spotykają się i nawzajem wspierają.”

„Każdy człowiek, którego spotykam, jest ode mnie w pewien sposób lepszy. Tak postrzegam ludzi.”

„Trudno totalnej opozycji pogodzić się z tym, że to jednak Prawo i Sprawiedliwość po raz pierwszy dało bezpośrednio finansowe wsparcie rodzinom. Przyjęliśmy rozwiązania, które funkcjonują w wielu krajach Unii Europejskiej. Można? Można. Wystarczy nie kraść, moi drodzy.”

„Sukces bywa również karany: trzeba spotykać się z ludźmi, których przedtem można było ignorować.”

„Moje szczęście zawsze polegało na tym, że spotykało mnie jakieś nieszczęście.”

„Wciąż spotykam tych samych ludzi – myślał – dlaczego nie spotykam pozostałych?”

„Dla mnie receptą jest niezmuszanie się do niczego. Ja robię to, na co mam ochotę. A na szczęście mam ochotę pracować.
Ja nie spotykam się z ludźmi, z którymi się nie chcę spotkać. Nie czytam książek, które mnie nudzą. Nie oglądam filmów… Od pewnego momentu uznałam, że nic nie muszę ani nie powinnam nawet.
Takie słowo „powinnam” też wykreśliłam.”

„No, sędziowie Trybunału są wolnymi ludźmi i mogą się spotykać, kiedy chcą, mogą sobie zamówić espresso i ciasteczka i się spotkać…”