„Wierzyć to nic innego, jak w nocy świata dotknąć ręki Boga, i tak – w ciszy – słuchać słowa i dostrzec miłość.”

„Nie mam rąk. Mam czteroliterowe słowo: ręka. Takich słów mogę mieć do woli, jak hinduska bogini. Słowem można dotknąć tak, jak cielesną ręką. Ręka gnije, słowo zostaje. Rękę można odciąć i spalić, kartkę ze słowem można wyrwać i spalić. Mianownik jest ten sam – popiół.”

„Spotkasz człowieka, dostrzeżesz piękno, dotkniesz miłości.”

„Życie jest, jakie wierzysz, że jest. (…) Potwierdzisz to, gdyż tylko taki aspekt dostrzeżesz, takich wyborów dokonasz, nawet nie widząc innych opcji. Świat jest taki, jaki wierzysz, że jest.”

„Ciszy już nie boje się
We mnie grają słowa twe
Najpiękniejszy świata skarb
Miałam w dłoniach ciebie tak
Mogę, odejść już…”

„Matka – to najpiękniejsze słowo w językach świata. Matka – to słowo, które oznacza miłość, miłość prawdziwą, która nie zdradza, to słowo, które oznacza wierność, które oznacza wielką ofiarę, nawet do śmierci, dla dobra dziecka.”

„Odejdźmy od zgiełku i tam, w tej ciszy, słuchajmy głosu, który mówi w nas samych.”

„Choć fascynują nas słowa, to spotykamy się w ciszy ponad słowami.”

„Są słowa, bez których nie potrafimy żyć, takie jak „miłość”, „sprawiedliwość” i „dobroć”. Dajemy się im zwieść, potem się do nich rozczarowujemy tylko po to, żeby wierzyć w nie jeszcze bardziej.”

„Nie biorę pióra do ręki,
aby malować obłoki (…)
i dzikie wino (…).
Nie biorę pióra do ręki,
by wypowiadać ciszę,
której naprawdę nie trzeba żadnego z moich słów.”