„Wrony, które były pokazywane w Berlinie, zostały wybrane przez jury dziecięce jako najlepszy film dla dzieci. Jak widać takie filmy też docierają właśnie do najmłodszych. W Berlinie po projekcji dzieci piszą na kartkach swoje uwagi, które możemy przeczytać. To wielka przyjemność. Bo widać, że dzieci wszystko rozumieją, a czasami nawet lepiej odczytują treść filmu niż dorośli. Kiedy byliśmy z Jestem w Nowym Jorku, jeden z dystrybutorów przyprowadził na projekcję swojego małego siostrzeńca, który nie zna angielskiego. I okazało się, że nasza historia jest na tyle uniwersalna, że nawet nie rozumiejąc tekstów, chłopiec wszystko zrozumiał.”

—  Artur Reinhart

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28304

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
dzieci , przyjemność , historia , film , dziecko , pisanie , uwaga , karta , tekst , jury , jeden , zostać , dorosły , dystrybutor , okazać , nasi , angielski , chłopiec , przeczytać , wrona , treść , siostrzeniec
Artur Reinhart Fotografia

Podobne cytaty

Svein Nyhus Fotografia

„(…) dzieci są w stanie przyjąć zawartą w książkach treść. Postrzegają i interpretują książki w zupełnie inny sposób niż dorośli. To dorośli uważają, że treść zawiera temat trudny, lecz w interpretacji dzieci tak w cale nie musi być. Dzieci odczytują taką książkę na zupełnie innej płaszczyźnie.”

Svein Nyhus (1962)

o tym, że jego książki dla dzieci poruszają trudne tematy społeczne.
Źródło: Tomasz Kuźmicki, Nie chciałem napisać smutnej książki – wywiad ze Sveinem Nyhusem http://qlturka.pl/2015/12/08/nie-chcialem-napisac-smutnej-ksiazki-wywiad-ze-sveinem-nyhusem/, qlturka.pl, 7 grudnia 2008

Maksim Gorki Fotografia

„Dla dzieci trzeba pisać tak, jak dla dorosłych, tylko lepiej.”

Maksim Gorki (1868–1936) pisarz rosyjski
Katarzyna Figura Fotografia

„Zacierają się różnice pomiędzy światem dziecięcym a światem ludzi dorosłych. Dzieci przejmują sposób życia podążających za sukcesem i pieniędzmi rodziców, od najmłodszych lat zajmują się rzeczami, dla których w dziecięcym świecie w ogóle nie powinno być miejsca.”

Katarzyna Figura (1962) aktorka polska

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9238

Dorota Kędzierzawska Fotografia

„Nie cierpię filmów infantylnych, podlizujących się dzieciom i traktujących je tak, jakby nic z życia nie rozumiały. Nie mam takich ciągot, żeby zrobić coś takiego. Swoją drogą moje wcześniejsze filmy dzieci oglądają. Te, które chcą je oglądać i tak do nich docierają. Lubię jak dzieci są poważnie traktowane.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28304

Jan Jakub Kolski Fotografia

„(…) lubię pracować z dziećmi. Rozmawiam z nimi poważnym językiem o poważnych sprawach. A wiem od dzieci, że lubią moje realizacje. Można powiedzieć, że robię filmy na społeczne zamówienie dzieci. To bardzo wymagający widz. Dla dzieci robi się filmy tak jak dla dorosłych, tylko trzy razy lepiej. Ich nie da się oszukać.”

Jan Jakub Kolski (1956) polski pisarz i reżyser

Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2793

Billy Bob Thornton Fotografia

„Z jakiegoś powodu krąży fama, że to kontrowersyjny film. Ludzie plotkują: „Tylko nie zabierajcie na to dzieci!”. Nikt natomiast nie mówi: Nie zabierajcie dzieci na Kill Bill. A przecież obydwa filmy są dla dorosłych!”

Billy Bob Thornton (1955) aktor amerykański

o filmie Zły Mikołaj.

„Powiem banał: dla dzieci trzeba robić widowiska tak samo, jak dla dorosłych, tylko lepiej. Trzeba starać się pójść tropem dziecięcych wyobrażeń. Co nie jest łatwe, bo dzieci mają ogromną siłę imaginacji i dorosłemu niekiedy bardzo ciężko za nimi nadążyć.(…) Trzeba używać bardzo różnorodnych środków wyrazu, starać się dziecko zaskoczyć, zaciekawić.”

Krystyna Krupska-Wysocka (1935)

Źródło: „Kurier Poranny”, 18 czerwca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jakza.htm

Florian Henckel von Donnersmarck Fotografia

„(…) niezatarte wspomnienia z ważnych wizyt w Berlinie Wschodnim i NRD. Jako 9-letnie dziecko byłem zaciekawiony, co wzbudzało strach dorosłych. A naprawdę się bali. Wyczuwałem to, gdy moi rodzice przekraczali granicę (urodzili się na wschodzie i pewnie dlatego poddawano ich ściślejszej kontroli) albo gdy odwiedzali nas przyjaciele ze wschodu. Dzieci mają niezawodny radar na takie uczucia.”

Florian Henckel von Donnersmarck (1973)

Źródło: Florian Henckel von Donnersmarck o filmie „Życie na podsłuchu”, „Monolith Plus”, 24 stycznia 2007 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/15,1

Pokrewne tematy