„Istota zdąża ku tobie
i tworzysz ją ze słów
lecz mroczne pomieszczenia mózgu
pozostają dla ciebie obce
jak małe demony z życia pustelnika.
Niekiedy twór niszczycielski
wytryska spomiędzy sylab
jak mól co uwił gniazdo
w żołnierskiej ranie z purpury.”

„„Ty”, jedyne słowo z wszystkich słów,
„Ty” najwięcej znaczy z wszystkich słów.
Ty znalazłaś dla mnie uśmiech dnia,
Ty uczyłaś mnie jak kochać świat.”

„Jakże mam nie być wilkiem stepowym i obdartym pustelnikiem, skoro żyję w świecie, którego celów nie podzielam, którego radości są mi wszystkie – obce.”

„Więc powiedz mi gdzie sens o małe rzeczy kłócić się i psuć innym ludziom krew,
ja pomogę tobie ty pomożesz mi, dzieląc się jest łatwiej żyć.”

„Nie będę odnosić ran, dopóki ty mnie nie zranisz. Nie będę mieć w sobie siły, dopóki ty nie staniesz się moją siłą.”

„Pamiętaj, że wartość ma nie to, co ty mówisz, ale to jak się to odbija w mózgu słuchającego”

„Cicho… cicho… cisz…
Co ty sobie śnisz?
… Śnisz małe myszątka,
co śnią ciebie z kątka…”

„Mamy kłopot ty i ja,jak słów odkryć smak.”

„Stworzyłeś nas bowiem jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest nasze serce, dopóki w Tobie nie spocznie.”

„Ty tworzysz życie, kiedy grasz(…) Tworzysz coś z niczego. Sprawiasz, że powstaje coś dobrego. Dla mnie to rzecz błogosławiona.”