„Prawo jest duszą państwa, duszą prawa jest sumienie, a duszą sumienia bojaźń boża.”

„Ach, jakże okrutna jest samotność dla duszy trawionej wyrzutami sumienia!”

„Nie chcesz już słuchać głosu sumienia? Bacz, by nie stało się nieme w duszach twoich dzieci.”

„Zrozum, ty masz duszę. Prawo mówi, że dwunastoletni chłopiec ma duszę.”

„Kościół bez państwa to dusza bez ciała. Państwo bez Kościoła to ciało bez duszy.”

„Prawa Tory są dla wybrańców, dla uczonych, nie dla ludu. A Tora powinna być dla całego Izraela! Majestat Boży powinien promienieć nad całym Izraelem! Albowiem Tora jest duszą całego ludu!”

„Milczenie jest mieczem w walce duchowej; nie dojdzie do świętości nigdy dusza gadatliwa. Ten miecz milczenia obetnie wszystko, co by się przyczepić do duszy chciało. Jesteśmy wrażliwi na mowę i zaraz, wrażliwi, chcemy odpowiadać, a nie zważamy na to, czy jest w tym wola Boża, żebyśmy mówili. Dusza milcząca jest silna; wszystkie przeciwności nie zaszkodzą jej, jeżeli wytrwa w milczeniu. Dusza milcząca jest zdolna do najgłębszego zjednoczenia się z Bogiem, ona żyje prawie zawsze pod natchnieniem Ducha Świętego; Bóg w duszy milczącej działa bez przeszkody.”

„Decyduje człowiek, nie samo prawo. Prawo zawsze można obejść. Oprócz prawa konieczne jest sumienie…”

„Sztuka jest dla mnie stanem duszy. A dusza jest święta!”

„To straszne pozbawić człowieka prawa do sumienia. Jeśli człowiek znajduje w sobie siłę, żeby uczynić to, co dyktuje mu sumienie, czuje niebywały przypływ szczęścia.”