„To już koniec. Znalazłem swoje strzały.”

„Marzę, by znaleźć odpowiednią kobietę i w końcu się zakochać. Ale nie wiem czy byłbym dobrym partnerem.”

„Dzisiaj przeszukałem całe mieszkanie w poszukiwaniu pokoju. W końcu wieczorem znalazłem go w kuchni.”

„W czasach masowych zwolnień okazało się jednak, że amerykański system ma zasadniczą wadę: kiedy tracisz pracę, tracisz wszystko. Koniec z lekarzem, koniec z emeryturą. W tej sytuacji nagle znalazło się wielu Amerykanów. Nie ze swojej winy (…).
W Europie, gdy tracisz pracę, to jeszcze nie koniec świata. Lekarz cię przyjmie, Dziecko nie wyleci ze szkoły. Państwo pomoże w znalezieniu następnej. W Ameryce – radź sobie sam.”

„Schować się gdzieś i spać. Bardzo długo, bez snów, gdzieś daleko, gdzie nikt mnie nie znajdzie i gdzie w końcu zapomnę. I nareszcie odpocznę.”

„Z początku polubiłem „takiego i takiego”, dlatego że po prostu się tu znalazł, a z biegiem czasu zauważyłem, że koniec końców „coś w nim jest.””

„Myślę, że w końcu znajdziemy jakieś rozwiązanie. Żyjemy przecież w świecie nieeuklidesowym, gdzie dwie linie równoległe mogą się przeciąć.”

„Rdzeniem przychodów są bieżące trwogi.
Pieniądz to czas. Słowa ŻYCIE
nie znaleziono. Ale na końcu wszystko będzie
jasne – jaskrawo i klarownie.”

„[Przynieśli] nam papugi, kłębki bawełny, strzały oraz wiele innych rzeczy. Wymienili to wszystko na pewne drobiazgi przez nas ofiarowane, jak np. Małe naszyjniki ze szkła i dzwoneczki. (…) Byli dobrze zbudowani, więź ciała i wygląd twarzy mieli niezwykle miły. (…) Broni nie mają i nie wiedzą, co to jest; gdyż kiedy pokazałem im miecze, niewiedza ich była taka, że chwytali je za ostrza i pocięli sobie palce. Żelaza nie posiadają. Ich strzały to dziryty bez żelaznych ostrzy, niekiedy osadzają na ich końcu ości rybne, a czasem inne przedmioty twarde. (…) Można by z nich zrobić doskonałych robotników (…) pięćdziesięciu ludzi starczyłoby zupełnie, aby utrzymać ich w ryzach i kazać im wykonywać wszystko, cokolwiek by się od nich żądało.”

„(…) spoglądam na morze i po raz kolejny próbuję uchwycić obraz, którego poszukuję od dwudziestu lat, obraz tych deseni i rysunków, jakie czyni na morzu woda odrzucana przez dziób. Gdy go znajdę, będzie koniec.”