„Właściwie jeśli dzień, czy dwa nie piszę zaczyna mi tego brakować.”

„Dlaczego piszemy? Bo nie można uprawiać miłości cały dzień. Dlaczego uprawiamy miłość? Bo nie można przez cały dzień pisać.”

„Zresztą trudno mieć mi to za złe, przecież nie co dzień człowiek spotyka się z siłą nieczystą!
-Tego jeszcze brakowało – przytaknął Azazello. - Gdyby się spotykał co dzień, to by było za dobrze!”

„Chociaż dni mego życia, dzień pierwszy, dzień wtóry,przepłynęły jak wody, przeminęły z wiatrem,o dwa dni się nie troszczę, o te dwa dni nie dbam:o dzień, który przeminął dzień, który nie nadszedł.”

„Każdy nowy dzień zaczyna się głęboką nocą.”

„Ten, kto naprawdę umie żyć, zaczyna dzień od uśmiechu.”

„Chciałbym wiedzieć, czy wszyscy, którzy piszą przeciw równości stanów i uważają tę równość za coś śmiesznego, właściwie wiedzą, co piszą.”

„Gdy mężczyzna powie „kocham”, zaczyna kochać o jeden dzień później.”

„Syneczku (…) po to, aby pisać, trzeba przede wszystkim wiedzieć, o czym się pisze. Wiedzieć, rozumiesz, zasada numer jeden. Inaczej zaczyna się pisać o wężach morskich.”

„Właściwie nie wiadomo, co to znaczy dzień stracony czy nie stracony. Wszystkie są chyba tak samo nie stracone jak i stracone.”