„Ostatecznie jesteśmy tym, co myślimy. Nasze emocje są niewolnikami naszych myśli, a my jesteśmy niewolnikami naszych emocji.”

„Państwo jest dla człowieka, a nie człowiek dla państwa (…). Innymi słowy, to państwo powinno być naszym sługą, a nie my jego niewolnikami.”

„Myśl „ja jestem” – jest nietrwałym stanem. Myśl „ja nie jestem” – jest nietrwałym stanem. Myśli, wspomnienia, świadomość myślenia, ciało samo w sobie, nasze emocje – wszystko to się zmienia.”

„Nawet nasi wrogowie, kiedy ich dobrze poznamy, mogą stać się naszymi przyjaciółmi. Naszymi towarzyszami. Naszymi służącymi. Naszymi niewolnikami.”

„Ale wśród tych początkowych emocji jesteśmy winni państwu informacje, że tym pierwszym sędzią meczu jest nasz gość z Rumuni pan Wisan… natomiast pomaga mu na dole nasz gość z Niemiec pan Loitojzer.”

„Kiedy się zostaje matką, już nigdy w naszych myślach nie jesteśmy same. Myślimy o sobie i o dziecku, do końca naszych dni.”

„Jesteśmy skazani na śmierć i my, i wszystko, co nasze.”

„Ostatecznie jesteśmy tacy, jak kochamy. To miłość jest miarą naszej wielkości.”

„My z zachodniego świata jesteśmy słusznie dumni z faktu, że nasza cywilizacja jest wyższa niż inne. Lecz podajemy niewłaściwą przyczynę tej wyższości. Zakładamy, że jesteśmy lepsi, ponieważ jesteśmy biali. Nie jesteśmy. Nasza wyższość wynika z tego, że jesteśmy chrześcijanami.”

„Dzieci są naszymi małymi niewolnikami. Są skazane na nas. Na nasze nerwy, humory, upodobania. Na nasze poczucie sprawiedliwości. Poczucie taktu. To my, jak władcy absolutni ustalamy granice wolności i godności tych małych istot.”