„Redaktor: Codziennie widzi się pan na billboardach. Jakie to uczucie?
Mariusz Wlazły: Dziwnie tak przechodzić koło siebie. Poza tym lepiej wyszedłem w ciemnej koszulce.”

„Redaktor: Mariusz, powiedz mi, jakie słowo pada najczęściej na boisku?
Mariusz Wlazły: Wolałbym tego nie cytować.”

„Redaktor: Jak smakuje medal MŚ?
Mariusz Wlazły: Nie wiem, nie próbowałem.”

„Redaktor:' Jest coś, czego pan się boi?
'Mariusz Wlazły' – Pierwszego tańca na własnym weselu.
'Redaktor:' Siatkarze mają zwykle doskonałą koordynację ruchów i wyczucie rytmu, więc z tańcem chyba nie powinien pan mieć kłopotów…
'Paulina Wlazły:' Oj, w przypadku Mariusza to się, niestety, nie sprawdza.”

„Jak można przechodzić koło drzewa i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?”

„(…) jak to dobrze, kiedy ma się koło siebie kawałek marynarki (…).”

„Novotný gra teraz dobrze i nic dziwnego, że Łukasz Żygadło w nim widzi swoją największą armatę.”

„Kiedy wyszedłem stamtąd, z wszystkich doznawanych dotąd w życiu uczuć pozostała mi jedynie chęć do płaczu.”

„Kiedy przechodzisz koło hiacyntów
nie powinieneś kłamać
chyba także zabijać
i odwiedzać obcych krajów”

„(…) poszedłem do technikum energetycznego. Działało w pobliżu opery. I codziennie, przechodząc koło opery, w drodze do szkoły, stawałem przed szybą kawiarenki, w której siedzieli aktorzy, śpiewacy. To był inny świat: byli świetnie ubrani, uśmiechali się, popijali wódeczkę, kawkę. Powiedziałem wtedy sobie: „Ja też tak chcę!””