„Pływasz i pływasz, okrążenie za okrążeniem, wpatrując się w czarną linię. W pewnym momencie podnosisz głowę i widzisz, że wokół jest świat.”

„Kiedy się osiada na dnie, nie trzeba już pływać.”

„Więc potrafisz też pływać – zauważa.”

„Nie nauczysz się pływać, nie wchodząc do wody.”

„O duszo, co będziesz czuła, kiedy opuścisz ten świat? Zniknął ciasny, pewny, ograniczony świat i oto unosisz się w przestworzach albo pływasz w morzu – a świat ten znika na twoich oczach i oto zniknął! Cóż za nowy sposób myślenia!”

„Pływać, ugniatać trawę, polować, zwłaszcza palić tytoń i pić alkohole mocne jak wrzący metal – jak czynili to drodzy przodkowie wokół ognisk.”

„Wypełniają mnie zielonkawe wody, w których pływają jakieś nieokreślone kształty, w których rozprasza się moja energia. Ta depresja jest w pewnej mierze piekłem.”

„Dopiero podczas odpływu okazuje się kto pływał nago.”

„Nie boję się sztormów, bo uczą mnie, jak pływać moim statkiem.”

„Życie to katastrofa morska, a każdy pływa jak umie.”