„Dzieci nie liczą czasu, toteż wystarcza im go na gruntowne obserwacje.”

„Liczę się z tym, kto potrafi liczyć czas.”

„Konstytucje są dziełem czasu, toteż droga pozostawiona dla ulepszeń nigdy nie będzie za szeroka.”

„Mój mąż ojcem ojczyzny? Nie. Całkowicie wystarcza mu rola ojca naszych dzieci.”

„Każdy mężczyzna powie kobiecie, że ją kocha, jeżeli chce się z nią przespać. Co mu to szkodzi, skoro kobiecie to wystarcza. Już dawno przestaliśmy się liczyć ze słowami.”

„W świecie, w którym śmierć jest myśliwym, nie ma mój drogi, czasu na żale czy wątpliwości. Czasu wystarcza tylko na decyzje.”

„Liczył stopnie, żeby nie myśleć – źle myśleć podczas bitwy, oddaj się teraźniejszości, strach to dziecko czasu przyszłego. Stopień. Stopień. Stopień.”

„Chciałem być wolny, ale szybko przekonałem się, że nie wystarcza mi czasu na to, co naprawdę chcę robić.”

„Czasem jest tak, że to, co się liczy, nie da się policzyć, a to, co daje się policzyć – nie liczy się.”

„W samej rzeczy, aby być dobrze wychowanym człowiekiem, nie wystarcza od czasu do czasu zdobyć się na czyny dobre, odpowiadające w zupełności wymaganiom moralności, nie wystarcza nawet spełniać je często, ale z wahaniem się i zmaganiem, z trudem i walką wewnętrzną, aby się oprzeć skłonnościom przeciwnym, popychającym do złego. Do pojęcia dobrze wychowanego człowieka, jaki wszyscy mamy, należy ta sprawność wewnętrzna, dzięki której postępowanie nasze nie tylko odpowiada wymaganiom moralności, ale jest w pewnym stopniu, przynajmniej w normalnych warunkach życia, wolne od wahań i zmagań wewnętrznych. Gruntowne wychowanie sprawia, że dobro robimy z łatwością, bez długich namysłów, słowem, jakby z przyrzutu, a jednocześnie i z pewnym zadowoleniem.”