„Kiedy mi mówisz, że mnie kochasz, to rozumiem ten wyraz, ale nic więcej, wyraz ten nie budzi nic w mym sercu, nic we mnie nań nie odpowiada.”

„Kochać, kochać, bo któż nie kochał, jeśli już się zrodził?”

„Któż z nas kocha, nie głupiejąc przy tym?”

„[…] wszystko, co budzi zachwyt wywołany wiecznym zbliżaniem się do celu, czeka zagłada.”

„Chcesz wiedzieć, czy kocha? Otóż nie kocha. Gdyby kochała, nie zadawałbyś takich pytań.”

„Modlitwa, wyraz serca oddania, musi być naturalna i prawdziwa.”

„Mówi się „kocham”, bo chce się odzewu.
I „śmierć” się odpowiada, choć inaczej trzeba.”

„U baby serce kruche, aby na nitce uwieszone. Zakołysze się i koniec.”

„Co rozumiemy przez AGRESJĘ EKONOMICZNĄ? Otóż rozumiemy przez ten termin działania podjęte przez wielkie państwo wobec małemu, gdy zmierzają one do podporządkowania tego drugiego. Rozumiemy chęć dyktatu dużego państwa nad małym. Rozumiemy obłędny spadek cen surowców, który ma na celu uzyskanie większego zysku przy mniejszej zapłacie w dolarach. (…)”

„(…) Sienkiewicz miał równie ciepły stosunek do polskiego warcholstwa, co Fredro. Jakby obaj mówili: kochani rodacy, tacy jesteśmy i nic na to nie poradzimy.”