„Choćbyś wszystkie przeszedł drogi, nie dotrzesz do granic duszy; taka w niej głębia.”

„Nawet gdybyś przewędrował wszystkie ścieżki, nie odkryjesz granic duszy – tak głęboki jest jej logos.”

„Aby osiągnąć nasz ostateczny cel, trzeba nam iść za Boskim Przewodnikiem, który chce prowadzić duszę tą drogą, jaką sam przeszedł, drogą wyrzeczenia i krzyża.”

„Nie lubię granic, nie lubię etykietek. Mam ten przywilej, że mogę ze swoim kinem dotrzeć do każdego. Dlatego uważam, że te wszystkie podziały, separacje na kino takie i inne są niepotrzebne.”

„Jest jakaś granica zwierzeń, której przejść słowami nie trzeba.”

„(…) jest taki rodzaj głupoty, wobec którego czuję się zupełnie bezsilny. Można bez trudu dotrzeć do ludzkiej duszy przez zbrodnię, poprzez najsmutniejsze występki, ale nie można się przedrzeć przez pospolitość.”

„Nie wolno się bać.
Strach zabija duszę.
Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie.
Stawię mu czoło.
Niechaj przejdzie po mnie i przeze mnie.
A kiedy przejdzie, obrócę oko swej jaźni na jego drogę.
Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic. Jestem tylko ja.”

„Mnie jest bliskie to, że można dociec czy dotrzeć do uczuć, które nam towarzyszą, a których w życiu na co dzień jakby nie ma. Interesuje mnie, gdzie leży granica pewnych ekstremalnych stanów psychicznych i granica ich poznania. Interesuje mnie rozpoznawanie tego, czy człowiek jako gatunek został obarczony przez Boga czy przez los. Taki podstawowy ludzki status.”

„Czasem śmierć jest tylko granicą do przejścia. Granicą między końcem jednego życia a początkiem drugiego.”

„Powiedzmy po prostu, że próbowałem dotrzeć do granic rzeczywistości. Byłem ciekaw, chciałem zobaczyć, co się stanie. To było to i nic więcej: po prostu ciekawość.”