„Pamiętam (…), jak kiedyś tuż przed rozpoczęciem, gdy byłem już gotowy do wyjścia na scenę, przyszedł organizator widowni i powiedział: „Dzisiaj nie gramy, nie ma publiczności”. To było straszne! Byłem również z tym przedstawieniem na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu. Całe jury było z Warszawy i bardzo się dziwiło, że ktoś z „prowincji” ośmielił się grać to, co w stolicy gra sam Mistrz Łomnicki – nawiasem mówiąc – mój ulubiony aktor. Na toruńskim festiwalu panowała moda na teatr ubogi i nasze przedstawienie w tej konwencji się nie zmieściło.”

— Zdzisław Kuźniar

Źródło: Małgorzata Matuszewska, Brakowało mi czasu na sen, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 240, 14 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/125452.html?josso_assertion_id=F0CD92D47E085959

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

gra , moda , sen , czas , scena , aktor , mistrz , jury , grać , dzisiaj , powiedzieć , ktoś , wyjść , przedstawienie , organizator , kieliszek , nasi , rozpoczęcie , stolica , panować , mówić , wieszcz , dziw , prowincja , teatr , konwencja , warszawa

Zdzisław Kuźniar 1

polski aktor 1931

Podobne cytaty

„Jestem normalnym człowiekiem, który stara się być aktorem, i cieszę się, że ktoś mi pozwala wychodzić na scenę i grać. Cieszę się opinią o mojej roli, ale woda sodowa do głowy mi nie uderzy. Kiedyś tak się stało, gdy wygrałem w Toruniu Festiwal Teatru Jednego Aktora, i okazało się, że prócz wody sodowej nic za tym nie poszło. Trzeba pracować – to wszystko.”

Wiesław Cichy (1957)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Opole, 16 kwietnia 2005 https://web.archive.org/web/20080524211929/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czyc.htm

„Jesteśmy zespołem bez własnej sceny. Od dziesięciu lat, odkąd istniejemy, gramy tylko na festiwalach i w teatrach, które nas zaproszą. Prezentowanie się na dobrych i bardzo dobrych festiwalach jest czymś, czego nam trzeba jak tlenu.”

Maciej Adamczyk (1972) polski aktor i reżyser teatralny

o Teatrze „Porywacze Ciał”.
Źródło: Radosław Jagucki, Lubimy grać na „Kontrapunkcie”, „Gazeta na Pomorzu”, 20 kwietnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/lubimyg.htm

„Dźwignąć teatr, gdzie będzie można grać w nim po polsku, o ile się da, grając powiedzieć, co trzeba i kiedy trzeba, a pamiętać zawsze, że się wyszło z Warszawy i do Warszawy godzi się powrócić.”

Wojciech Bogusławski (1757–1829) polski aktor, śpiewak operowy, reżyser, pisarz, dramatopisarz, tłumacz

motto życiowe.
Źródło: Z. Krawczykowski, Wojciech Bogusławski, Warszawa 1954

„Każdy z nas przez całe życie jest ostatecznie sam ze sobą. Monodramy są trudniejsze, bardziej wymagające niż gra z innymi aktorami.(…) Gdy gramy w zespole, energia się rozkłada na wszystkich aktorów. A ja przecież będę na tej scenie cały czas sama! To jest wyzwanie. Dla mnie monodram to też straszna samotność.”

Marzena Wieczorek (1971)

Źródło: Agnieszka Drzewiecka, Monodram to straszna samotność, „Gazeta Wyborcza – Zielona Góra” nr 73, 29 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114249.html

„Przed laty zostałem zaproszony do jury festiwalu, który się odbywa w teatrze, i bardzo mi się podobało, tzn. cały ten klimat, który funkcjonuje wokół teatru lalki.”

Mateusz Pospieszalski (1965) polski kompozytor muzyki rozrywkowej, instrumentalista

Źródło: „Gazeta Wyborcza, Opole”, 27 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pwtl.htm

„Granie w teatrze jest najtrudniejsze. Trzeba przez dwie, czasami trzy godziny utrzymać publiczność w napięciu. Gdy gram w filmie, często powtarzamy sceny, ujęcia, mamy możliwość poprawienia się. W teatrze, na scenie, już nic nie poprawię. Jeżeli gram źle, to publiczność to zobaczy. Poprawić będę się mógł dopiero podczas następnego przedstawienia.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Zachodni”, 22 kwietnia 2005

„Nie wolno kombinować, farsę gra się tak samo jak dramat. Jak mężczyzna nakryje żonę z gachem, to aktorzy grają to w farsie zupełnie jak w tragedii w teatrze dramatycznym. Jak mawia Cooney, to na widowni jest różnica, na scenie nie ma żadnej. Tu się śmieją do rozpuku, a w tragedii płaczą. Im bardziej serio gramy, tym jest to zabawniejsze.”

Paweł Okoński (1961) polski aktor

Źródło: Jacek Antczak, Życie z dwoma żonami i dwoma „Maydayami”, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 257, 4 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126585.html

„Zgadzam się, że aktor Teatru Narodowego nie powinien grać w reklamach. Natomiast nie widzę powodu, dla których wybitni aktorzy innych teatrów mogą to robić bezkarnie i nie są za to pouczani. Nie mam manii prześladowczej, dopiero od trzech tygodni jestem dyrektorem, ale sprawa udziału aktorów w reklamie była przez krytykę traktowana w walce z Narodowym instrumentalnie. (…) to, czy aktor zagra w reklamie, nie ma wielkiego znaczenia dla pracy teatru, znaczenie ma, czy gra w reklamie w czasie przeznaczonym na pracę w teatrze i gra słabo na macierzystej scenie.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dlaczegok.htm

„Zawsze uważałem, że aktorem jest się po to, żeby grać wszystko. Bo aktorem jest się dla publiczności.”

Andrzej Kopiczyński (1934–2016) polski aktor

Źródło: Jolanta Ciosek, Wieczny czterdziestolatek, „Dziennik Polski” nr 241, 15 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/125610.html

„Współcześni aktorzy grają i prowadzą dialog tak, jakby tylko między sobą i dla siebie. Wydaje mi się, że czasem brakuje tej intencji, żeby wszystko dotarło do widza. Kiedyś – kiedy słowo było bardziej cenione – byli też i znakomici aktorzy, więc inaczej się grało. Dawniej gest był duży, wyrazisty, teraz mówi się jakby z kieszeni do kieszeni. Aktor musi pamiętać, że mówiąc do partnera scenicznego, trzeba liczyć się z widownią. Staram się tak grać, by to, co mówię dochodziło do publiczności, zwłaszcza do widowni dziecięcej. Jest ona szczególnie miła i chłonna, ale też i niecierpliwa, czasem lubią sobie w trakcie spektaklu porozmawiać.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

Tematy

Zdzisław Kuźniar 1

Podobne cytaty

Pokrewne tematy