„Być kochanym i oddawać innym miłość uznawałem zawsze za podstawowe dla życia.”

„Myślałam tylko o tym, że im głębiej czujemy, tym trudniej nam żyć. Komu są potrzebne uczucia? Czasami, kiedy czujesz miłość albo szczęście, uznajesz je za dar. Innym razem są jak przekleństwo.”

„Nie, nie można kochać za bardzo, zawsze kochamy za mało; bo to, co wydaje nam się nadmiarem – to może miłość siebie lub miłość miłości.”

„Miłość to ojciec ratujący dzieci z płonącego budynku, wynoszący je i ginący przy tym. Kiedy kochasz przestajesz żyć dla siebie, żyjesz dla innej osoby.”

„Zawsze patrzyłem do przodu. Niczego w życiu bym nie dokonał, oddając się tylko wspomnieniom.”

„Stosowanie przemocy wynika najczęściej z niemożności rozwiązania przez ludzi podstawowych problemów swojego życia, z niemożności kochania innych, nieumiejętności zrealizowania własnych możliwości. Nie mogąc kochać, człowiek zaczyna poniżać innych ludzi i sprawiać im ból.”

„Kobieta oddaje się tylko temu, którego nie kocha.”

„Dzielą się one [kobiety] na dwie kategorie: na te, co się oddają i na te, co ci się nie oddają. Te, co się nie oddają tobie, oddają się innym.”

„W chwili, gdy miłość wszystko oddaje, bankrutuje.”

„Co innego jest lubić osobę, którą się kocha, a co innego lubić samą miłość.”